Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Bujko po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2006 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Burmistrza Gminy [...] na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 listopada 2005 r., sygn. akt VI SA/Wa 664/04 o odrzuceniu zażalenie Burmistrza Gminy [...] na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 września 2005 r., sygn. akt VI SA/Wa 664/04 odrzucające skargę kasacyjną Burmistrza Gminy [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 lutego 2005 r., sygn. akt VI SA/Wa 664/04 stwierdzającego nieważność zaskarżonej przez spółkę Wspólnoty Gruntowej wsi [...] decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia 23 lutego 2004 r., nr KO A 122/Go/04 w przedmiocie wyłączenia nieruchomości o pow. 1,46 ha gruntów w Wspólnoty Gruntowej w [...] postanawia: oddalić zażalenie.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 18 listopada 2005 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił zażalenie Burmistrza Gminy [...], reprezentowanego przez pełnomocnika - radcę prawnego R. S. - na postanowienie z dnia 22 września 2005 r., odrzucające skargę kasacyjną od wyroku tegoż Sądu z dnia 8 lutego 2005 r., stwierdzającego nieważność decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia 23 lutego 2004 r., zaskarżonej przez Spółkę Wspólnoty Gruntowej w [...].
W uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia Wojewódzki Sąd Administracyjny podał, że w dniu 19 października 2005 r. upoważniony przez Burmistrza Gminy [...] radca prawny R. S. wniósł zażalenie na postanowienie z dnia 22 września 2005 r. Z akt sądowych wynikało natomiast, iż postanowienie, to zostało mu doręczne w dniu 11 października 2005 r. Zażalenie wniesiono więc po upływie siedmiodniowego terminu wniósł i z tego względu podlegało odrzuceniu na podstawie art. 194 § 2 w zw. z art. 178 i 197 § 2 p.p.s.a.
Zażalenie na powyższe postanowienie z dnia 18 listopada 2005 r. ustanowiony w sprawie pełnomocnik Burmistrza Gminy [...], podnosząc w nim, że swym rozstrzygnięciem Sąd naruszył art. 67 § 5 p.p.s.a., który przewiduje bezwzględny obowiązek doręczania pisma procesowego ustanowionemu w sprawie pełnomocnikowi, czego w niniejszej nie uczyniono. W związku z powyższym zasadne jest rozpoznanie niniejszego zażalenia na postanowienie z dnia 18 listopada 2005 r. prawidłowo doręczone pełnomocnikowi - jak z przedmiotowego zażalenia wynika - w dniu 31 stycznia 2006 r.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zawiera usprawiedliwionych podstaw.
Zgodnie z art. 194 § 2 p.p.s.a. zażalenie wnosi się w terminie 7 dni od doręczenia postanowienia.
Zażalenie na postanowienie Sądu I instancji z dnia 18 listopada 2005 r. nie odnosi się w swej treści do skarżonego postanowienia. Argumenty, jakimi posługuje się skarżący stanowią bez wątpienia polemikę z późniejszym postanowieniem Sądu z dnia 13 stycznia 2006 r. Wobec prawidłowego doręczenia pełnomocnikowi organu postanowienia z dnia 18 listopada 2005 r. w dniu 31 stycznia 2006 r. zarzuty te stają się w niniejszej sytuacji bezprzedmiotowe.
Niezależnie od powyższych stwierdzeń należy dodać, iż przepis art. 178 p.p.s.a. nakazuje sądowi odrzucenie skargi kasacyjnej wniesionej po terminie do jej złożenia. Strona zobowiązana jest do terminowego złożenia zażalenia pod rygorem jego odrzucenia, przy czym termin ten jak już wspomniano wynosi 7 dni.
Postanowienie z dnia 22 września 2005 r. (k. 72) doręczone zostało stronie w dniu 11 października 2005 r. (k. 77) a zażalenie na nie nadano przesyłką w dniu 19 października 2005 r. (k. 83), a więc po upływie ustawowego terminu. Zgodnie więc z prawem Sąd zażalenie to odrzucił. Zgodności z prawem zaskarżonego, kolejnego postanowienia z 18 listopada 2005 r. nie podważa kolejne rozpoznawane obecnie zażalenie, które nie przedstawia przeciwko jego motywom żadnych argumentów.
Należy jednak zauważyć, że we wcześniejszym zażaleniu z dnia 15 grudnia 2005 r. (k. 92) jest zawarty wniosek o przywrócenie uchybionego terminu, do którego rozpoznanie właściwy jest Sąd I instancji.
Z powyższych względów Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.