Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w sprawie ze skargi na uchwałę Prezydium Naczelnej Rady Aptekarskiej , nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nie dawania rękojmi należytego prowadzenia apteki
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Anna Łuczaj po rozpoznaniu w dniu 3 czerwca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Ł. Ś. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 lutego 2011 r. sygn. akt VII SA/Wa 1493/10 odmawiające przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi Ł. Ś. na uchwałę Prezydium Naczelnej Rady Aptekarskiej z dnia [...] czerwca 2010 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nie dawania rękojmi należytego prowadzenia apteki postanawia: oddalić zażalenie.

Inne orzeczenia o symbolu:
6201 Prawo wykonywania zawodu lekarza, aptekarza pielęgniarki, położnej
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Rada Aptekarska
Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] lutego 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie z dnia [...] lutego 2011 r. odmówił Ł. Ś. przyznania prawa pomocy w zakresie dotyczącym zwolnienia od kosztów sądowych.

W uzasadnieniu powyższego postanowienia podano, iż zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym, następuje gdy osoba fizyczna wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Udzielenie stronie prawa pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym jest formą jej dofinansowania z budżetu państwa i przez to powinno się sprowadzać do przypadków, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu sądowym jest rzeczywiście, obiektywnie niemożliwe. W przedmiotowej sprawie, z nadesłanego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy wynika, iż Ł. Ś. prowadzi samodzielnie gospodarstwo domowe, utrzymuje się z wynagrodzenia uzyskiwanego z tytułu umowy o pracę w wysokości 6.000 zł brutto. Stan majątkowy skarżącego obejmuje mieszkanie o pow. 59,95 m2. Wnioskodawca wskazał, że ponosi miesięczne wydatki w kwocie: 400 zł (czynsz), 800 zł (gaz, energia elektryczna, telefon, internet, woda).

W związku z powyższym, Sąd uznał, że wnioskodawca jest w stanie ponieść pełne koszty postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie, zatem powinien partycypować w kosztach postępowania, a na tym etapie postępowania do kosztów sądowych zaliczyć można jedynie wpis od skargi w wysokości 200 zł.

W zażaleniu na powyższe postanowienie Ł. Ś. wniósł o jego zmianę lub uchylenie.

Skarżący podniósł, że spełnił wszystkie przesłanki, które przemawiają za tym, aby zwolnić go od ponoszenia kosztów postępowania. Wydane przez Sąd postanowienie, uważa za krzywdzące.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Instytucja prawa pomocy jest wyjątkiem od generalnej zasady wyrażonej w art. 214 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zgodnie z którą do uiszczenia kosztów sądowych obowiązany jest ten kto wnosi do sądu pismo podlegające opłacie lub wydatki. W myśl art. 246 § 1 pkt 2 cytowanej ustawy Sąd może przyznać prawo pomocy w zakresie częściowym, jeżeli podmiot ten wykaże, że nie ma dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

Wykładnia ustawowego określenia "gdy osoba ta wykaże" sprowadza się do przyjęcia, że to na ubiegającym się o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar wykazania w jakiej sytuacji się znajduje i że jest to sytuacja uprawniająca go do przyznania prawa pomocy. Orzeczenie sądu w tej kwestii zależy zatem od tego, czy strona wykaże przesłanki, o których mowa w przepisie art. 246 § 1 pkt 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

W niniejszej sprawie Naczelny Sąd Administracyjny podziela stanowisko Sądu pierwszej instancji, iż brak było podstaw do uwzględnienia wniosku Ł. Ś. o przyznanie prawa pomocy w zakresie dotyczącym zwolnienia od kosztów sądowych. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego sytuacja materialna Ł. Ś. - zważywszy na wysokość jego dochodów, a także uwzględniając fakt iż, nie ma nikogo na utrzymaniu - nie jest tego rodzaju, że wnioskodawca nie jest w stanie uiścić kwoty 200 zł., należnej z tytułu wpisu od skargi. Przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym, może nastąpić jedynie wówczas gdy strona występująca z wnioskiem wykaże, że nie posiada wystarczających środków finansowych, ani majątku na pokrycie pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Ł. Ś. nie wykazał, aby poniesienie kosztów sądowych mogło spowodować uszczerbek utrzymania koniecznego dla skarżącego.

Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6201 Prawo wykonywania zawodu lekarza, aptekarza pielęgniarki, położnej
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Rada Aptekarska