Zażalenie na postanowienie WSA we Wrocławiu w sprawie ze skargi na decyzję Wojewody Dolnośląskiego Nr SOM.V.5110-326/02 w przedmiocie odmowy zameldowania
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Alicja Plucińska-Filipowicz po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia L. F. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 11 kwietnia 2005r. sygn. akt 3 II SA/Wr 167/03 o oddaleniu wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi L. F. na decyzję Wojewody Dolnośląskiego z dnia 14 stycznia 2003r. Nr SOM.V.5110-326/02 w przedmiocie odmowy zameldowania postanawia: - oddalić zażalenie.

Inne orzeczenia o symbolu:
6050 Obowiązek meldunkowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda
Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 11 kwietnia 2005r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił przyznania skarżącemu L. F. prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata z urzędu. W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia Sąd I instancji wskazał, że możliwości finansowe strony oceniać należy z uwzględnieniem przyczyn takiego stanu majątkowego. Powołując orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 31 marca 1987r., sygn. akt I CZ 26/87, OSNC 1988/7-8/103 podzielił wyrażony w nim pogląd, że jeżeli strona nie wykorzystała swoich możliwości zarobkowych, to należy przyjąć, że stan majątkowy i dochody strony są takie, jakie miałaby ona, gdyby w pełni wykorzystała swoje możliwości zarobkowe. Zdaniem Sądu w niniejszej sprawie nie budzi wątpliwości, że skarżący pozostaje bez pracy z przyczyn leżących po jego stronie.

Na powyższe postanowienie zażalenie złożył skarżący L.F. podnosząc, że "nie widzi powodu aby podejmować zatrudnienie za wynagrodzenie, które nie rozwiązałoby problemów egzystencjalnych np. uzyskania odpowiedniego mieszkania oraz legalizacji pobytu".

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Należy podkreślić, że instytucja prawa pomocy jest wyjątkiem od generalnej zasady wyrażonej w art. 214 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zgodnie z którą do uiszczenia kosztów sądowych obowiązany jest ten, kto wnosi do Sądu pismo podlegające opłacie lub powodujące wydatki. W myśl art. 246 § 1 pkt 1 powołanej ustawy Sąd może przyznać osobie fizycznej prawo pomocy w zakresie częściowym, jeżeli osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Powołany przepis nie pozostawia wątpliwości co do tego, że inicjatywa dowodowa zmierzająca do wykazania, iż zachodzą przesłanki pozytywne dla uwzględnienia wniosku, spoczywa na wnioskodawcy.

W niniejszej sprawie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, że skarżący pozostaje bez pracy z powodu odmowy przyjęcia propozycji zatrudnienia, szkolenia, stażu i przygotowania zawodowego. Ocenie tej nie można zarzucić, że jest niesłuszna, tym bardziej, że w zażaleniu skarżący potwierdza fakt nieprzyjęcia oferty pracy z powodu niesatysfakcjonującego go wynagrodzenia. Stwierdzić należy, że na ubiegającym się o przyznanie prawa pomocy ciąży obowiązek przede wszystkim zaoszczędzenia środków na prowadzenie sprawy przed sądem, a dopiero w sytuacji gdyby uzyskane dochody okazały się niewystarczające, może on zwrócić się o pomoc finansową od Państwa. W niniejszej sprawie wnioskodawca nie podjął żadnego wysiłku, aby we własnym zakresie takie środki zgromadzić.

Z powyższych przyczyn orzeczono jak w sentencji, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6050 Obowiązek meldunkowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda