Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Wojciech Chróścielewski po rozpoznaniu w dniu 28 maja 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia E. S.A. z siedzibą w Łodzi na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 30 marca 2010 r., sygn. akt II SA/Łd 911/09 o odrzuceniu wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi E. S.A. z siedzibą w Łodzi na postanowienie Łódzkiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Łodzi z dnia [...] sierpnia 2009 r., nr [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Łodzi
Wyrokiem z dnia 14 stycznia 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi po rozpoznaniu sprawy ze skargi E. S.A. z siedzibą w Łodzi na postanowienie Łódzkiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Łodzi z dnia [...] sierpnia 2009 r. w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia oddalił skargę.
W dniu 18 stycznia 2010 r. pełnomocnik strony skarżącej, radca prawny J. S. , wniosła o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku, które odebrała w dniu 10 lutego 2010r.
W dniu 22 marca 2010 r. pełnomocnik strony złożył skargę kasacyjną od powyższego orzeczenia Sądu, jednocześnie wniósł o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej i uiścił wpis sądowy.
Postanowieniem z dnia 30 marca 2010 r. działając na podstawie art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej p.p.s.a.) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi odrzucił wniosek o przywrócenie terminu. Analizując wniosek strony skarżącej Sąd zwrócił uwagę, iż argumentacja wniosku zasadza się na założeniu, iż wprawdzie wskazany został błędny adres Sądu, jednakże operator, Poczta Polska, powinien był doręczyć przesyłkę, gdyż Wojewódzki Sąd Administracyjny ma w Łodzi jedną siedzibę i z pewnością jest ona mu znana. Zdaniem Sądu, z taką argumentacją strony nie sposób się zgodzić i uznać, iż uchybienie terminu nastąpiło bez winy strony skarżącej.
Na powyższe postanowienie E. S.A. wniosła zażalenie podnosząc, że Sąd jako podstawę prawną orzeczenia wskazał art. 86 § 1 p.p.s.a., który nie może stanowić podstawy odrzucenia wniosku o przywrócenie terminu. O odrzuceniu wniosku o przywrócenie terminu Sąd może orzekać w ramach przepisu art. 88 p.p.s.a. tj. jeżeli wniosek ten jest spóźniony albo też z mocy ustawy niedopuszczalny. Z treści uzasadnienia postanowienia nie wynika, aby Sąd stwierdził przesłanki do odrzucenia wniosku zawarte w art. 88 p.p.s.a.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie zasługuje na uwzględnienie.
Zaskarżone postanowienie w oczywisty sposób jest wadliwe. Istnieje bowiem sprzeczność pomiędzy jego sentencją a uzasadnieniem i powołaną podstawą prawną. Zaskarżonym postanowieniem z dnia 30 marca 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi odrzucił bowiem wniosek na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a. rozpoznając go merytorycznie czego wyraz dał w uzasadnieniu postanowienia. Tymczasem, jak trafnie podnosi skarżąca, odrzucenie wniosku o przywrócenie terminu może nastąpić jedynie na podstawie art. 88 p.p.s.a. - w przypadku, gdy wniosek jest spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny. W takiej sytuacji Sąd nie rozpoznaje merytorycznie wniosku rozważając zgodnie z art. 86 § 1 p.p.s.a. kwestę winy strony w uchybieniu terminu do dokonania czynności procesowej. Jeżeli zatem Sąd postanowił odrzucić wniosek postanowieniem z dnia 30 marca 2010 r. nie powinien w ogóle zajmować się kwestią winy strony co uczynił stwierdzając, że nie sposób się zgodzić i uznać, iż uchybienie terminu nastąpiło bez winy strony skarżącej. Jeżeli natomiast intencją Sądu było merytoryczne negatywne rozpoznanie wniosku powinien był odmówić przywrócenia terminu. Wskazane wyżej sprzeczności pomiędzy rozstrzygnięciem zaskarżonego postanowienia a jego uzasadnieniem i powołaną w nim podstawą prawną uzasadniają uwzględnienie zażalenia i uchylenie postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 30 marca 2010 r. o odrzuceniu wniosku o przywrócenie terminu. Sąd nie odniósł się do podniesionych w zażaleniu argumentów mających świadczyć o braku winy strony w uchybieniu terminu, gdyż ze względu na przyczyny uchylenia zaskarżonego postanowienia byłoby to przedwczesne.
Mając powyższe na uwadze Sąd na zasadzie art. 185 § 1 w związku z art. 197 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) postanowił jak w sentencji.