Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 28 maja 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia S.S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 19 stycznia 2015 r. sygn. akt II SA/Gd 667/14 odrzucające wniosek skarżącego o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi S.S. na postanowienie Pomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w G. z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia do rozbiórki obiektu budowlanego postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 19 stycznia 2015 r. sygn. akt II SA/Gd 667/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, w sprawie ze skargi S.S. na postanowienie Pomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] lipca 2014 r. w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia do rozbiórki obiektu budowlanego, odrzucił wniosek skarżącego S.S. o przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
W uzasadnieniu Sąd wskazał że - w jego ocenie - skarżący nie zachował siedmiodniowego terminu liczonego od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, tj. terminu o jakim mowa w art. 87 P.p.s.a.
Zdaniem Sądu w niniejszej sprawie termin do wniesienia skargi upłynął w dniu 27 sierpnia 2014 r., gdyż doręczenie decyzji dorosłemu domownikowi miało miejsce w dniu 28 lipca 2014 r. Według oświadczenia skarżącego przyczyny uchybienia terminu ustały z dniem 31 sierpnia 2014 r. Oznacza to, że skargę wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu należało złożyć najpóźniej w dniu 8 września 2014 r. (7.09.2014 r. to niedziela). Następnie Sąd zacytował przepis art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej w skrócie "P.p.s.a.", dotyczący sposobu złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, a dalej wyjaśnił, że w niniejszej sprawie skarga wraz z wnioskiem przywrócenie terminu do jej wniesienia została złożona bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku i odesłana przez ten sąd do organu w dniu 12 września 2014 r. Oznacza to, że ta właśnie data jest datą złożenia skargi do sądu wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia. Tym samym skarżący nie wykazał zachowania siedmiodniowego terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, liczonego od daty ustania przyczyny uchybienia, a więc od dnia 31 sierpnia 2014 r. Dlatego przedmiotowy wniosek jako spóźniony, na podstawie art. 88 P.p.s.a., Sąd odrzucił.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł skarżący domagając się jego zmiany i przywrócenia terminu do wniesienia skargi. Zakwestionowanemu postanowieniu zarzucono naruszenie art. 54 § 1, art. 86 i art. 87 P.p.s.a., która prowadzi do pozbawienia obywatela konstytucyjnego prawa do sądu.
Zdaniem skarżącego skarga wraz z wnioskiem została złożona w terminie, zaś fakt, że została adresowana bezpośrednio do sądu nie powinien mieć wpływu na sposób jej rozpatrzenia.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z treścią art. 86 § 1 P.p.s.a. jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Co do zasady pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (art. 87 § 1 P.p.s.a.), z tymże wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (§ 3 tego przepisu).