Dnia 21 czerwca 2011 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak po rozpoznaniu w dniu 21 czerwca 2011 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia D.W. i innych na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 19 stycznia 2011 roku, sygn. akt II SA/Wr 299/05 o odrzuceniu zażalenia D.W. i innych na postanowienie z dnia 30 czerwca 2010 roku, sygn. akt II SA/Wr 299/05 oddalające wniosek skarżących D. i M.W. o wykładnię wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 16 czerwca 2010 roku, sygn. akt II SA/Wr 299/05 w sprawie ze skargi D.W. i innych na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Legnicy z dnia [...] lutego 2005 roku Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania organu I instancji postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 19 stycznia 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odrzucił zażalenie D.W. i innych na postanowienie z dnia 30 czerwca 2010 roku, sygn. akt II SA/Wr 299/05 oddalające wniosek skarżących D. i M.W. o wykładnię wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 16 czerwca 2010 roku, sygn. akt II SA/Wr 299/05 w sprawie ze skargi D.W. i innych na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Legnicy z dnia [...] lutego 2005 roku Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania organu I instancji.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że postanowienie z dnia 16 czerwca 2010 r. zostało doręczone pełnomocnikowi skarżących D. i M.W. adwokat W.L. w dniu 21 lipca 2010 r., a skarżącej D.W. jako pełnomocnikowi skarżących M.W. i J.W. w dniu 4 sierpnia 2010 r.
W dniu 10 sierpnia 2010 r. wszyscy skarżący wnieśli zażalenie na powyższe postanowienie.
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 12 sierpnia 2010 r. wezwano D.W. - jako pełnomocnika skarżących M.W. i J.W. - do uiszczenia wpisu od powyższego zażalenia. Wezwanie doręczono D.W w dniu 14 września 2010 r.
W uzasadnieniu zaskarżonego w niniejszym postępowaniu postanowienia Sąd I instancji wskazał, że zażalenie podlegało odrzuceniu, bowiem skarżący D.W. i M.W. zażalenie to wnieśli po upływie terminu do jego złożenia, a M.W. i J.W. zażalenia nie opłacili.
Sąd I instancji wyjaśnił, że postanowieniem z dnia 25 lutego 2010 r. skarżącym D.W. i M.W. przyznano prawo pomocy w zakresie całkowitym, w konsekwencji czego Okręgowa Rada Adwokacka we Wrocławiu wyznaczyła dla skarżących D.W. i M.W. pełnomocnika z urzędu w osobie adwokata W.L.. Doręczenie skarżącym D.W. i M.W. postanowienia z dnia 30 czerwca 2010 r. nastąpiło w chwili doręczenia powyższego postanowienia ich pełnomocnikowi z urzędu, to jest w dniu 21 lipca 2010 r. Doręczenie zaś skarżącej D.W. tego postanowienia w dniu 4 sierpnia 2010 r. nastąpiło z uwagi na fakt, że jest ona pełnomocnikiem skarżących M.W. i J.W.. Od dnia 4 sierpnia 2010 r. biegł zatem termin do złożenia zażalenia przez M.W. i J.W., natomiast w odniesieniu do D.W. i M.W. termin ten biegł od 21 lipca 2010 r.
Skarżący D.W. i M.W. wnieśli zażalenie w dniu 10 sierpnia 2010 r., a więc z uchybieniem terminu do jego wniesienia.
Sąd I instancji podkreślił ponadto, że pozostałym skarżącym nie zostało przyznane prawo pomocy, stąd też zasadnym było wezwanie ich do uiszczenia wpisu sądowego od zażalenia. Skarżący J. i M. W. powyższego wezwania nie wykonali i nie uiścili wpisu, co uzasadniało odrzucenie zażalenia.
Zażalenia na powyższe postanowienie wnieśli wszyscy skarżący. W uzasadnieniu wskazali, że Sąd I instancji pozbawił ich możliwości przeprowadzenia dowodów uzupełniających czym naruszył art. 106 § 3 - 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej p.p.s.a.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie jest zasadne.