Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Bożena Walentynowicz po rozpoznaniu w dniu 14 lipca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia S. Ś. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 kwietnia 2009 r., sygn. akt V SA/Wa 315/09 odrzucające wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi S. Ś. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] kwietnia 2008 r., Nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich postanawia: 1) uchylić zaskarżone postanowienie, 2) przywrócić termin do wniesienia skargi.

Uzasadnienie strona 1/2

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 88 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej "ppsa", postanowieniem z dnia 23 kwietnia 2009 r., sygn. akt V SA/Wa 315/09, odrzucił wniosek S. Ś. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi S. Ś. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] kwietnia 2008 r. w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich. W uzasadnieniu Sąd wskazał, że skarżący wiedzę o wniesieniu skargi z uchybieniem terminu posiadł najpóźniej w dniu otrzymania postanowienia o odrzuceniu skargi, a zatem w dniu 18 lipca 2008 r. i w tym dniu ustała przyczyna uchybienia terminu. Zdaniem Sądu I instancji siedmiodniowy termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi został zatem przekroczony, ponieważ wniosek ten, sporządzony przez pełnomocnika skarżącego, wpłynął w dniu 5 grudnia 2008 r. i dlatego Sąd odrzucił go jako niedopuszczalny. Sąd wskazał, że argumentacja pełnomocnika, że przyczyną uchybienia terminu był wiek i stan zdrowia skarżącego jest bezzasadna, bowiem skarżący w dniach 28 i 29 lipca 2008 r. stawił się w Sądzie i przeglądał akta, a także w tym czasie podpisał skargę.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł S. Ś. reprezentowany przez radcę prawnego. W zażaleniu podniósł, że przyczyna uchybienia terminu ustała w dniu 1 grudnia 2008 r., w którym to dniu pełnomocnik skarżącego ustanowiony z urzędu stawił się w Sądzie celem przejrzenia akt. Pełnomocnik wskazał, że po złożeniu przez S. Ś. skargi, zarządzeniem z dnia 6 czerwca 2008 r., wezwano go do podpisania skargi oraz do uiszczenia wpisu sądowego od tej skargi. Ponieważ skarżący nie zrozumiał przedmiotowego zarządzenia, które odebrał w dniu 17 czerwca 2008 r., udał się do Sądu celem jego wyjaśnia. Z twierdzeń skarżącego wynika, że nie udostępniono mu w tym dniu akt, a jedynie powiedziano, żeby złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy. Skarżący przedmiotowy wniosek złożył w dniu 19 czerwca 2008 r., skutkiem czego postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 października 2008 r., przyznano mu prawo pomocy w zakresie całkowitym przez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego. Następnie w dniu 25 listopada 2008 r. radca prawny B. P. dowiedziała się o wyznaczeniu jej na pełnomocnika skarżącego. W dniu 29 listopada 2009 r. skarżący udzielił radcy prawnemu B. P. pełnomocnictwa, jednakże nie poinformował jej o tym, że skarga była już odrzucona. Pełnomocnik nie został również poinformowany przez Sąd o stanie sprawy. W dniu 1 grudnia 2008 r. pełnomocnik skarżącego przeglądając akta, dowiedziała się o fakcie odrzucenia skargi i dlatego też niezwłocznie, sporządziła wniosek o przywrócenie terminu do złożenia skargi w dniu 3 grudnia 2008 r., który do Sądu wpłynął 5 grudnia 2008 r. Dlatego też, zdaniem pełnomocnika skarżącego termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu powinien być liczony od dnia 1 grudnia 2008 r., w którym to profesjonalny pełnomocnik dowiedział się o odrzuceniu skargi.

Strona 1/2