Sąd musi zatem rozważyć, czy w konkretnym przypadku zachodzą przesłanki uzasadniające zawieszenie postępowania. Przyjęte w analizowanym przepisie rozumienie kwestii prejudycjalnej zakłada istnienie ścisłego związku pomiędzy sprawą rozpoznawaną w postępowaniu przed sądem administracyjnym, a kwestią będącą przedmiotem postępowania prejudycjalnego. Związek ten polega na tym, że rozstrzygnięcie zagadnienia wstępnego stanowi podstawę rozstrzygnięcia sprawy głównej (por. J. P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2010).
W rozpoznawanej sprawie ustalono, że uchwała Rady m.st. Warszawy z dnia 29 marca 2012 r., nr XXXIV/819/2012, w przedmiocie utworzenia parku kulturowego pod nazwą "Wilanowski Park Kulturowy", stanowiła już przedmiot kontroli sądowoadministracyjnej. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie o sygnaturze akt IV SA/Wa 2197/13, oddalił skargę na tę uchwałę. Wyrok ten jest jednakże nieprawomocny.
Mając powyższe na względzie, należy podzielić stanowisko Sądu I instancji, że ewentualne uprawomocnienie się wyroku z dnia 16 grudnia 2013 r., w którym była dokonywana ocena legalności zaskarżonego aktu, będzie miało wpływ na rozstrzygnięcie niniejszej sprawy. Konsekwencją bowiem wcześniejszego rozpoznania przez sąd administracyjny skargi innego podmiotu na tą samą uchwałę, która została oddalona, jest związanie sądu orzekającego później legalnością aktu prawa miejscowego. Oznacza to, że jeżeli o legalności określonego aktu prawa miejscowego orzekał już sąd administracyjny (a kontroli takiej dokonuje sąd obligatoryjnie przy rozpoznawaniu pierwszej skargi na akt prawa miejscowego) i skargę oddalił, to sąd ten orzekając później, ze skargi innego podmiotu może ją rozpoznać wyłącznie w granicach, w jakich nie była rozpoznawana wcześniej, tj. naruszenia indywidualnego interesu strony skarżącej. W konsekwencji ewentualne stwierdzenie nieważności takiego aktu może nastąpić tylko w części dotyczącej interesu prawnego skarżącego.
Należało tym samym uznać za chybione twierdzenia skarżącej, że została ona pozbawiona prawa do sądu i dwuinstancyjnego postępowania, bowiem Sąd pierwszej instancji rozstrzygając jej skargę będzie związany wyłącznie prawomocną oceną dotyczącą legalności uchwały, a skargę będzie mógł rozpoznać w granicach, w jakich nie była rozpoznawana wcześniej, tj. naruszenia indywidualnego interesu skarżącej.
W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 P.p.s.a., postanowił jak w sentencji.