Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Czerwiński po rozpoznaniu w dniu 12 czerwca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. S. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 17 kwietnia 2015 r., sygn. akt III SA/Łd 520/14, oddalającego wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi J. S. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Łodzi z dnia [...] kwietnia 2014 r., nr [...] w przedmiocie braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej postanawia: oddalić zażalenie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi postanowieniem z dnia 17 kwietnia 2015 r., sygn. akt III SA/Łd 520/14, oddalił wniosek J. S. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej w sprawie z jej skargi na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Łodzi z dnia [...] kwietnia 2014 r., nr [...] w przedmiocie braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej.
W uzasadnieniu Sąd wskazał, że wyrokiem z dnia 26 sierpnia 2014 r. skarga J. S. została oddalona. W dniu 22 września 2014 r. odpis wyroku wraz uzasadnieniem doręczono pełnomocnikowi skarżącej - P. S. (k. 59 zwrotne potwierdzenie odbioru).
W dniu 1 października 2014 r. do Sądu wpłynął wniosek skarżącej o przyznanie prawa pomocy poprzez ustanowienie adwokata. Postanowieniem z dnia 9 października 2014 r. referendarz sądowy przyznał skarżącej prawo pomocy w zakresie ustanowienia adwokata.
Odpis postanowienia z uzasadnieniem doręczono pełnomocnikowi skarżącej P. S. w dniu 13 października 2014 r.
W dniu 21 października 2014 r. do Sądu wpłynęła informacja Okręgowej Rady Adwokackiej w Ł. o ustanowieniu pełnomocnika z urzędu w osobie adw. A. Ś.
W dniu 16 marca 2015 r. do Sądu wpłynęła opinia o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej.
Natomiast w dniu 30 marca 2015 r. (data stempla pocztowego na kopercie) skarżąca reprezentowana przez pełnomocnika z wyboru adw. A. Ś. (pełn. k. 90) wniosła o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej. Do wniosku załączono skargę kasacyjną od wyroku z dnia 26 sierpnia 2014 r. W uzasadnieniu wniosku podniesiono, że informację o delegowaniu adw. A. Ś. do reprezentowania skarżącej w tym postępowaniu doręczono samej skarżącej z pominięciem ustanowionego pełnomocnika - P. S. Podkreślono, że skarżąca ze względu na zaawansowany wiek oraz ciężki stan zdrowia (posiada orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności) nie była w stanie podjąć żadnych kroków dla skontaktowania się z delegowanym adwokatem ani ze swoim pełnomocnikiem. P. S. w grudniu 2014 r. skontaktował się z wydziałem WIS WSA w Łodzi, gdzie otrzymał informację, że ma oczekiwać na pismo z Izby Adwokackiej. Następnie w dniu 24 marca 2015 r. skontaktował się z pełnomocnikiem z urzędu i tego samego dnia odebrał opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej. Podkreślono, że dopiero w dniu 24 marca 2015 r. P. S. powziął wiadomość, że skarga kasacyjna nie zostanie wniesiona i mógł dokonać zlecenia wniesienia skargi kasacyjnej pełnomocnikowi z wyboru. Do dnia 24 marca 2015 r. skarżąca pozostawała w błędnym przekonaniu, że skarga kasacyjna zostanie wniesiona, zatem nie ponosi winy w uchybieniu terminu do jej wniesienia.
Dalej Sąd wskazał, że z treści art. 86 § 1 oraz art. 87 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 t.j., dalej jako P.p.s.a.) wynika, że Sąd może przywrócić termin kiedy spełnione zostaną łącznie cztery przesłanki: uprawdopodobnienie braku winy w uchybieniu terminowi; wniesienie wniosku o przywrócenie terminu; dochowanie terminu do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu oraz dopełnienie wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu tej czynności, dla której był ustanowiony przywracany termin.