Zażalenie na postanowienie WSA w Krakowie w sprawie ze skargi na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Z.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 6 lutego 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J.P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 11 grudnia 2012 r., sygn. akt II SAB/Kr 144/12 o oddaleniu wniosku skarżącego o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym dotyczącym zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi J.P. na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Z. postanawia: 1. uchylić zaskarżone postanowienie, 2. przyznać skarżącemu prawo pomocy w zakresie częściowym w postaci zwolnienia od kosztów sądowych ponad kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych.

Inne orzeczenia o symbolu:
6099 Inne o symbolu podstawowym 609
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Nadzoru Budowlanego
Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 11 grudnia 2012 r., sygn. akt II SAB/Kr 144/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił wniosek J.P. o zwolnienie od kosztów sądowych, w sprawie ze skargi ww. na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Z.

W uzasadnieniu Sąd wskazał, że skarżący posiada majątek, na który składają się: dom o powierzchni 60 m², nieruchomość rolna o powierzchni 3,56 ha, w tym 0,7 ha stanowi las. Nadto skarżący otrzymuje emeryturę w wysokości 1473,71 zł, a jedynymi udokumentowanymi przez skarżącego wydatkami są: zakup leków - trzy faktury w miesiącu październiku 2012 r. na łączną kwotę 478,87 zł i wywóz nieczystości w miesiącu lipcu i sierpniu 2012 r. - faktura na kwotę 4,97 zł. Mając na uwadze powyższe, w ocenie Sądu, nie sposób zgodzić się ze skarżącym, że w przypadku leków jest to stały wydatek wynoszący ok. 1.000 zł.

Zdaniem Sądu skarżący nie wykazał, że nie jest w stanie uiścić wymaganych na obecnym etapie postępowania sądowego kosztów, tj. kwoty 100 zł, bez uszczerbku utrzymania koniecznego siebie.

Na powyższe postanowienie zażalenie wniósł skarżący. W ocenie skarżącego postanowienie to narusza "Konwencję Europejskiego Trybunału Praw Człowieka", prawo do sądu i konstytucyjną zasadę państwa prawnego. Dodatkowo skarżący wskazał, że miesięczny koszt zakupu mleka koziego wynosi około 300 zł. Nadto Sąd nie uwzględnił minimalnych potrzeb i podstawowych środków egzystencji, tj. zakupu odzieży, środków czystości, opału do ogrzewania i gotowania. Wskazał także, że w innych sprawach został on zwolniony od ponoszenia kosztów sądowych.

Nadto do zażalenia skarżący załączył dodatkowe rachunki dokumentujące poniesione przez niego wydatki.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a. stronie może zostać przyznane prawo pomocy w zakresie częściowym, gdy wykaże, że nie jest ona w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Zasadą postępowania sądowoadministracyjnego jest przy tym obowiązek ponoszenia kosztów sądowych przez wnoszącego skargę. Zwolnienie od tegoż obowiązku ma charakter wyjątkowy i muszą za nim przemawiać uzasadnione okoliczności faktyczne wskazujące, że obiektywna sytuacja finansowa strony nie daje jej możliwości zgromadzenia odpowiednich środków na poniesienie kosztów sądowych. Z konstrukcji powołanego powyżej przepisu art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a. wynika, że to na wnioskodawcy spoczywa obowiązek wykazania, iż znajduje się on w sytuacji materialnej uprawniającej do przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie. Zatem strona powinna podejmować takie czynności, które przekonałyby Sąd o zasadności przyznania jej prawa pomocy. Rozstrzygnięcie w tej kwestii zależy bowiem od tego, co zostanie przez stronę wykazane.

We wniosku o przyznanie prawa pomocy skarżący wskazał, że jego jedynym dochodem jest świadczenie emerytalne w wysokości 1 473,71 zł. Jego majątek stanowi zaś dom o pow. 60 m², jak twierdzi bez wartości, oraz 3,56 ha nieruchomości rolnych, w tym 0,7 ha lasu, z których to nieruchomości nie czerpie żadnych korzyści. Nadto wykazał, że w miesiącu październiku 2012 r. poniósł łączne koszty w wysokości 478,87 zł, w listopadzie 2012 r. na zakup żywności i leków wydał kwotę około 294 zł, a w miesiącu grudniu około 500 zł. Podniósł także, że jest człowiekiem starszym i schorowanym, wymagającym stałego przyjmowania lekarstw.

Zestawiając powyższe wydatki z otrzymywanym stałym świadczeniem, mając oczywiście na uwadze, że skarżący ponosi także koszty opału - wg oświadczenia w wysokości około 270 zł i inne niezbędne wydatki związane z utrzymaniem siebie, Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że nie można podzielić twierdzenia Sądu I instancji, że skarżący nie wykazał by nie był w stanie uiścić pełnych kosztów niniejszego postępowania. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego mając na uwadze ekonomiczną sytuację skarżącego przyjąć należy, iż jest on w stanie partycypować w kosztach niniejszego postępowania jedynie do wysokości 50 zł.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 185 § 1 w zw. z art. 188 w zw. z art. 197 § 1 i 2 P.p.s.a., orzeczono jak w sentencji.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6099 Inne o symbolu podstawowym 609
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Nadzoru Budowlanego