Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska po rozpoznaniu w dniu 30 stycznia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. C. i K. C. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału IV Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 listopada 2014 r., sygn. akt IV SA/Wa 324/12 o wezwaniu do uiszczenia opłaty kancelaryjnej od wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 marca 2014 r., sygn. akt IV SA/Wa 324/12 w sprawie ze skargi M. C. i K. C. na postanowienie Głównego Lekarza Weterynarii z dnia [...] listopada 2011 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania postanawia: oddalić zażalenie.
Zarządzeniem z dnia 28 listopada 2014 r., sygn. akt IV SA/Wa 324/12 Przewodniczący Wydziału IV WSA w Warszawie wezwał skarżących solidarnie do uiszczenia 60 zł, tytułem brakującej kwoty opłaty kancelaryjnej, należnej od wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku z dnia 20 marca 2014 r., w terminie 7 dni po rygorem jej ściągnięcia, jednocześnie zaliczył na poczet należnej opłaty kancelaryjnej kwotę 20 zł, która została uiszczona przez skarżących w dniu 25 kwietnia 2014 r. oraz kwotę 20 zł, uiszczoną przez skarżących w dniu 23 września 2014 r.
Zażalenie na powyższe zarządzenie złożyli skarżący, wnioskując o jego uchylenie w całości. Wskazali, że dokonując oszczędności w wydatkach miesięcznych dokonali wpłaty 20 zł w dniu 25.4.2014 r., wpłaty 20 zł w dniu 23.9.2014 r. w chwili wniesienia zażalenia wpłacili kolejne 20 zł, co łącznie daje sumę 60 zł., zawnioskowali o zwolnienie z opłaty kancelaryjnej w części, ponad kwotę 60 zł.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zawiera usprawiedliwionych podstaw.
Zgodnie z art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.", strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie, chyba, że przepis szczególny stanowi inaczej. Oznacza to, że strony obligowane są do ponoszenia kosztów sądowych stosownie do swojego udziału w postępowaniu, o ile przepisy nie zwalniają ich z tego obowiązku.
W niniejszej sprawie skarżący nie korzystali ze zwolnienia od kosztów z uwagi na przedmiot sprawy, nie mieścił się on bowiem we wskazanym w art. 239 powołanej ustawy katalogu. Ponadto przed Sądem I instancji odmówiono skarżącym przyznania prawa pomocy. Argumenty w tym zakresie podnoszone w zażaleniu nie mają więc znaczenia dla prawidłowości zaskarżonego zarządzenia. Artykuł 234 § 2 p.p.s.a. stanowi, że opłatę kancelaryjną za odpis orzeczenia z uzasadnieniem, doręczonego na skutek żądania zgłoszonego w terminie siedmiodniowym od ogłoszenia orzeczenia, pobiera się przy zgłoszeniu wniosku o sporządzenie uzasadnienia orzeczenia i jego doręczenie. Sytuacja taka miała miejsce w niniejszej sprawie, zasadnie więc Przewodniczący Wydziału wezwał skarżących do uiszczenia należnej opłaty, zaś wydane w tym zakresie zarządzenie w pełni odpowiada prawu. Stosownie do treści § 2 rozporządzenia w sprawie wysokości opłat kancelaryjnych, pobieranych w sprawach sądowoadministracyjnych opłatę kancelaryjną za odpis orzeczenia z uzasadnieniem, doręczony na skutek wniosku o sporządzenie uzasadnienia orzeczenia, zgłoszonego w terminie siedmiu dni od ogłoszenia orzeczenia albo doręczenia odpisu sentencji orzeczenia, pobiera się w kwocie 100 zł.
W zarządzeniu tym prawidłowo zatem określono wysokość wymaganej kwoty.
Na marginesie wskazać należy, że do zażalenia skarżący dołączyli kopię wpłaty na kolejne 20 złotych, dokonanej w dniu 30 grudnia 2014 r.
Nie może to jednak mieć wpływu na ocenę prawidłowości zarządzenia, które w dniu wydania było prawidłowe, odzwierciedlało bowiem wszystkie dokonane na ten dzień wpłaty. Uiszczenie kolejnej kwoty 20 zł na poczet opłaty kancelaryjnej skutkować winno zmniejszeniem obowiązku skarżących z tego tytułu do 40 zł.
Mając na uwadze powyższe Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji postanowienia, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 1 i 2 i art. 198 p.p.s.a.