Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Małgorzata Stahl po rozpoznaniu w dniu 16 czerwca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia S. N. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 8 kwietnia 2010 r., sygn. akt II SA/Go 32/10 o oddaleniu wniosku o wyłączenie sędziego WSA Grażyny Staniszewskiej od rozpoznawania sprawy ze skargi S. N. na uchwałę Rady Gminy Zielona Góra z dnia [...] sierpnia 2009 r., nr [...] w przedmiocie rozpatrzenia skargi na działalność Wójta Gminy Z. postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 8 kwietnia 2010 r., sygn. akt II SA/Go 32/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim oddalił wniosek S. N. o wyłączenie sędziego tego Sądu Grażyny Staniszewskiej do rozpoznania sprawy ze skargi S. N. na uchwałę Rady Gminy Zielona Góra z dnia [...] sierpnia 2009 r. w przedmiocie rozpatrzenia skargi na działalność Wójta Gminy Zielona Góra.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że w zażaleniu na postanowienie z dnia 3 lutego 2010 r. o odrzuceniu skargi S. N. skarżąca podniosła, iż sędzia Grażyna Staniszewska rozpoznając jej skargę nie wykazała staranności oraz rzetelnego wnioskowania, aby dojść do prawdy. Wobec powyższego skarżąca wniosła o ponowne rozpatrzenie skargi przez inny skład sędziowski WSA w Gorzowie Wielkopolskim. W ocenie Sądu pierwszej instancji, mając na uwadze treść przepisów art. 18 § 1 i 3 oraz art. 19 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej: p.p.s.a.), należało uznać, że w niniejszej sprawie wskazywany przez skarżącą powód wyłączenia sędziego nie znajduje oparcia w powołanych przepisach. Okoliczności podnoszone przez skarżącą mogą być brane pod uwagę jedynie przy rozpoznawaniu wniesionego środka odwoławczego.
W zażaleniu na powyższe postanowienie skarżąca wskazała, że sposób rozpatrzenia sprawy przez sędziego Grażynę Staniszewską jest powierzchowny i często niezgodny z rzeczywistymi faktami formalnoprawnymi.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do art. 18 § 1 p.p.s.a. z mocy ustawy sędzia jest wyłączony w sprawach: 1) w których sędzia jest stroną bądź pozostaje z jedną ze stron w takim stosunku prawnym, że wynik sprawy oddziałuje na jego prawa lub obowiązki, 2) małżonka sędziego, krewnych sędziego lub powinowatych w linii prostej, krewnych bocznych do czwartego stopnia oraz powinowatych bocznych do drugiego stopnia, 3) osób związanych z sędzią z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli, 4) w których sędzia był lub jest jeszcze pełnomocnikiem jednej ze stron, 5) w których sędzia świadczył usługi prawne na rzecz jednej ze stron lub jakiekolwiek inne usługi związane ze sprawą, 6) w których sędzia brał udział w wydaniu zaskarżonego orzeczenia, jak też w sprawach o ważność aktu prawnego sporządzonego z jego udziałem lub rozpoznanego przez niego, a także w sprawach, w których występował jako prokurator, 7) w których sędzia brał udział w rozstrzyganiu sprawy w organach administracji publicznej. Zgodnie natomiast z art. 19 p.p.s.a. (określającym tzw. względne przesłanki wyłączenia), niezależnie od wymienionych w art. 18 p.p.s.a. przyczyn wyłączenia, sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie. W każdym ze wskazanych wypadków podstawowym celem przyjętych regulacji jest przede wszystkim zapewnienie bezstronności sędziego i eliminacja wpływu, jaki może wywierać występowanie pewnej kategorii powiązań (osobistych, ekonomicznych, służbowych itp.) na orzekanie w postępowaniu sądowym (por. wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 grudnia 2005 r., sygn. akt SK 53/04). Ratio legis przepisów o wyłączeniu sędziego sprowadza się więc "do eliminowania wszelkich przyczyn, mogących skutkować w otoczeniu jakimikolwiek wątpliwościami co do bezstronności i obiektywizmu sędziego w rozpoznawaniu określonej sprawy" (wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 20 lipca 2004 r., sygn. akt SK 19/02). Wobec powyższego nie może być wystarczającym twierdzenie strony, że dany sędzia nierzetelnie rozpoznał sprawę z jej skargi. Okoliczności wskazane przez S. N. nie mogły zatem stanowić podstawy do wyłączenia sędziego WSA Grażyny Staniszewskiej od orzekania w sprawie.
Biorąc powyższe pod uwagę, Naczelny Sąd Administracyjny uznał zaskarżone postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim za zgodne z przepisami i na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.