Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maciej Dybowski po rozpoznaniu w dniu 23 czerwca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia W. G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 27 lutego 2015 r. sygn. akt II SA/Ke 1079/14 o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] 2014 r. znak [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu scalenia gruntów postanawia oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 27 lutego 2015 r., sygn. akt II SA/Ke 1079/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach odmówił W. G. przywrócenia terminu do wniesienia skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] (dalej Kolegium) z dnia [...] 2014 r. znak [...] (dalej decyzja z [...] 2014 r.) w przedmiocie zatwierdzenia projektu scalenia gruntów.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że 19 lutego 2015 r. W. G. (dalej skarżący) wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję z [...] 2014 r. Zaznaczył, że datą początkową biegu terminu do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu jest dzień, w którym strona powzięła wiadomość o jego uchybieniu. Postanowienie o odrzuceniu skargi zostało doręczone na jego adres w sposób zastępczy 2 lutego 2015 r. Skarżący zaznaczył, że nie mógł odebrać osobiście przesyłki zawierającej to postanowienie, gdyż przebywał wtedy za granicą. Wiadomość o odrzuceniu skargi powziął dnia 12 lutego 2015 r., w tym też dniu udał się do sekretariatu WSA w Kielcach "w celu powzięcia informacji odnośnie odrzuconej skargi".
By wniosek o przywrócenie terminu został skutecznie wniesiony, to przede wszystkim muszą być spełnione dwa warunki: 1. wniosek musi być wniesiony w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (art. 87 § 1 ppsa); 2. strona musi we wniosku uprawdopodobnić brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 ppsa).
Sąd I instancji stwierdził, że w niniejszej sprawie skarżący skupił się jedynie na uzasadnieniu pierwszego z warunków (które to uzasadnienie należy uznać za wiarygodne). We wniosku w żaden sposób nie uprawdopodobnił, że uchybienie terminowi do wniesienia skargi było przez niego niezawinione. Skarżący nie podał jakiejkolwiek przyczyny, z powodu której uchybił temu terminowi. Tym samym w ogóle nie jest możliwa ocena, czy uchybienie terminu miało charakter zawiniony czy też nie.
Biorąc pod uwagę podniesione wyżej okoliczności Sąd I instancji uznał, że skarżący nie uprawdopodobnił, że uchybienie terminu do złożenia skargi nastąpiło bez jego winy (k. 14, 66, 83-84, 90 akt sądowych).
Zażalenie na powyższe orzeczenie wywiódł W. G. wskazując, że ze względu na krótki 7-dniowy termin na wniesienie zażalenia na postanowienie z 27 lutego 2015 r. nie jest w stanie przedstawić oświadczeń osób, z którymi przebywał za granicą (k. 109-110 akt sądowych).
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 2170 ze zm., dalej ppsa), przywrócenie uchybionego terminu możliwe jest w sytuacji, gdy uchybienie to nie było przez stronę zawinione. Przywrócenie terminu może mieć miejsce tylko wtedy, gdy niedochowanie terminu nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Na stronie, która występuje z wnioskiem o przywrócenie terminu spoczywa obowiązek uprawdopodobnienia okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 ppsa).