Zażalenie na postanowienie WSA we Wrocławiu w sprawie ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej Wrocławia , nr XII/263/07 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Paweł Miładowski, , , po rozpoznaniu w dniu 12 lipca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. F. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 15 maja 2012 r., sygn. akt II SA/Wr 292/12 o odmowie dopuszczenia J. F. do udziału w postępowaniu sądowym w sprawie ze skargi Wojewody Dolnośląskiego na uchwałę Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 13 września 2007 r., nr XII/263/07 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 15 maja 2012 r. sygn. akt II SA/Wr 292/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odmówił dopuszczenia J. F. do udziału w postępowaniu sądowym w sprawie ze skargi Wojewody Dolnośląskiego na uchwałę Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 13 września 2007 r., nr XII/263/07 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd pierwszej instancji wskazał, że przepis art. 33 § 1 i 2 p.p.s.a. nie stwarza podstawy do dopuszczenia innej osoby do udziału w postępowaniu w sprawie ze skargi organu nadzoru na uchwałę rady gminy w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Sąd wskazał ponadto, że stroną postępowania sądowego zainicjowanego skargą na uchwałę rady gminy w sprawie planu miejscowego jest wyłącznie wojewoda jako organ nadzoru oraz organ uchwałodawczy gminy.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożył J.F. zaskarżając to postanowienie w całości i wniósł o jego uchylenie w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi pierwszej instancji.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do treści art. 33 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - zwanej dalej p.p.s.a.), udział w charakterze uczestnika postępowania może zgłosić osoba, która nie brała udziału w postępowaniu administracyjnym, jeżeli wynik tego postępowania dotyczy jej interesu prawnego.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że procedura uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nie jest określona przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego, lecz ustawami normującymi materię należącą do planowania i zagospodarowania przestrzennego. W tej sytuacji, w sprawie dotyczącej miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nie mamy do czynienia z załatwieniem sprawy administracyjnej po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego, na co niewadliwie wskazywał Sąd pierwszej instancji. Postępowanie takie jest bowiem odrębnym postępowaniem, którego zakres reguluje ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80, poz. 717 ze zm.). Odrębność tego postępowania dotyczy nie tylko podjęcia uchwały w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, ale także wniesienia do sądu administracyjnego skargi na tę uchwałę na podstawie przepisów ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), z którą to skargą mamy do czynienia w niniejszej sprawie. Postępowanie w niniejszej sprawie toczy się na skutek skargi Wojewody Śląskiego wniesionej na podstawie art. 93 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. Zgodnie z tym przepisem po upływie terminu do podjęcia rozstrzygnięcia nadzorczego, o którym mowa w art. 91 ust. 1 powołanej ustawy, organ nadzoru może wnieść skargę do sądu administracyjnego. Postępowanie z takiej skargi jest więc formą nadzoru nad działalnością organów gminy sprawowanego przez organy nadzoru. Postępowanie takie toczy się wyłącznie z udziałem organu nadzoru oraz gminy i jej organu, którego rozstrzygnięcie nadzorcze dotyczy. Nie mogą brać w nim udziału inne podmioty, nawet wtedy, gdy wynik tego postępowania dotyczy ich interesu prawnego. Jedynie w przypadku przewidzianym w art. 98a ustawy o samorządzie gminnym, przewidziano możliwość wniesienia skargi do sądu administracyjnego przez osobę, której interesu prawnego lub uprawnienia dotyczy zarządzenie zastępcze.

Nie oznacza to jednak, że wnioskodawcy są pozbawieni możliwości zakwestionowania uchwały będącej przedmiotem niniejszej skargi. Przepis art. 101 ustawy o samorządzie gminnym stanowi, że uprawnionym do wniesienia skargi może być podmiot, którego interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone i który przed wniesieniem skargi wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa. A zatem, po spełnieniu warunków określonych w cytowanym przepisie, strona może wnieść skargę na uchwałę w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Wbrew twierdzeniom zażalenia, interpretacja przepisu art. 33 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi przeprowadzona przez Sąd pierwszej instancji jest prawidłowa.

Zasadne jest również stanowisko Sądu, że nie sposób wywodzić uprawnienia wnioskodawcy do występowania w postępowaniu w charakterze uczestnika z jego wcześniejszego wniesienia skargi, która została następnie odrzucona. W określonych przypadkach dochodzi co prawda do sytuacji, w której współuczestnicy postępowania, których skarga została odrzucona, stają się z mocy prawa uczestnikami postępowania, jednakże jest to spowodowane nie tyle samym wniesieniem skargi, lecz wcześniejszym udziałem w postępowaniu administracyjnym i legitymowaniem się interesem prawnym.

Z tych względów, Naczelny Sąd Administracyjny w oparciu o art. 184 w związku z art. 197 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.

Strona 1/1