Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Leszek Kamiński po rozpoznaniu w dniu 1 sierpnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnadministracyjnej zażalenia ... S.A. z siedzibą w Warszawie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 maja 2013 r. sygn. akt VII SA/Wa 2287/12 przywracające skarżącej termin do uiszczenia wpisu sądowego z tytułu wniesionej skargi J. G. - C. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 23 lipca 2012 r. nr DOA/ORZ/7110/993/12 w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie strona 1/2

Postanowieniem z dnia 14 maja 2013 r., sygn. akt VII SA/Wa 2287/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie przywrócił J. G. - C. termin do uiszczenia wpisu sądowego z tytułu wniesionej skargi na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 23 lipca 2012 r., nr DOA/ORZ/7110/993/12, w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że postanowieniem z dnia 13 grudnia 2012 r. odrzucił skargę J. G. - C. z uwagi na nieopłacenie skargi w pełnej wysokości w zakreślonym terminie. Przedmiotowe postanowienie zostało doręczone stronie skarżącej w dniu 21 grudnia 2012 r. Pismem z dnia 28 grudnia 2012 r. (data nadania) skarżąca złożyła wniosek o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu w którym wyjaśnia, że jest osobą niepełnosprawną ma utrudnioną koncentrację, zaburzenia wzroku i słuchu. Powyższe udowodniła złożonym do wniosku zaświadczeniem lekarskim oraz legitymacją osoby niepełnosprawnej. Skarżąca podała, iż nie była świadoma konieczności uiszczenia wpisu, bowiem zgubiła dokumenty z Sądu. Jednocześnie skarżąca uiściła należny wpis sądowy.

W ocenie Sądu Wojewódzkiego wniosek strony skarżącej zasługiwał na uwzględnienie. W realiach niniejszej sprawy skarżąca o fakcie uchybienia terminu do uiszczenia wpisu w prawidłowej wysokości dowiedziała się z treści postanowienia z dnia 13 grudnia 2012 r. o odrzuceniu wniesionej skargi, które zostało doręczone 21 grudnia 2012 r. Zatem, gdy przedmiotowy wniosek został złożony w dniu 27 grudnia 2012 r., to został zachowany termin o którym mowa w art. 87 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270), zw. dalej p.p.s.a.

Sąd Wojewódzki, mając na uwadze treść art. 87 § 2 p.p.s.a. uznał, że przedstawione przez stronę okoliczności w jakich doszło do uchybienia terminowi do opłacenia skargi w sprawie uprawdopodabniają w sposób dostateczny tezę, że do uchybienia terminu doszło w skutek okoliczności niezawinionych przez skarżącą. Do wniosku o przywrócenie terminu skarżąca dołączyła zaświadczenie lekarskie, wystawione przez lekarza neurologa (Samodzielny Zespół Publicznych Zakładów Lecznictwa Otwartego, Warszawa - Wola, ul ...) z którego wynika, ż pacjentka leczona jest w poradni neurologicznej z powodu zaburzeń pamięci, koncentracji, wzroku słuchu, równowagi i mowy. Skarżąca załączyła ponadto kserokopie Legitymacji Emeryta - Rencisty i Legitymacji Osoby Niepełnosprawnej wystawionej przez Miejski Zespół do Orzekania Niepełnosprawności w Warszawie.

W tym stanie rzeczy Sąd Wojewódzki dał wiarę, że skarżąca zgubiła przesyłkę zawierającą wezwanie do uiszczenie wpisu i nie zapamiętała prawidłowej wysokości należnego wpisu sądowego. Skarżąca podała, że w tym samym czasie otrzymała wezwanie do uiszczenia wpisu w sprawie o sygn. akt II OPP 18/12 w kwocie 100 zł, co spowodowało, iż w niniejszej sprawie uiściła wpis w niepełnej wysokości (100 złotych, zamiast wymaganych 200). W ocenie Sądu Wojewódzkiego określony przez skarżącą stan zdrowia utrudnia prawidłowe funkcjonowanie i wykonywanie czynności w życiu codziennym, co uprawdopodabnia, iż mogła ona pomylić wysokość należnej kwoty. Na uwagę zasługiwał fakt, że skarżąca uiściła część wpisu w zakreślonym siedmiodniowym terminie i nadesłała wymagane odpisy skargi. Stąd też nie można zarzucić skarżącej, iż nie dochowuje staranności przy prowadzeniu własnych spraw.

Strona 1/2