Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Czerwiński po rozpoznaniu w dniu 13 czerwca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia P. Ś. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 31 marca 2017 r., sygn. akt II SA/Rz 95/17 o przywróceniu terminu do uiszczenia wpisu do skargi w sprawie ze skargi Ł. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Tarnobrzegu z dnia [...] listopada 2016 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i odmówić przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu od skargi.
Postanowieniem z dnia 31 marca 2017 r., sygn. akt II SA/Rz 95/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie po rozpoznaniu wniosku Ł. K. o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od skargi w sprawie z jego skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Tarnobrzegu z dnia [...] listopada 2016 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy przywrócił termin do uiszczenia wpisu od skargi.
Sąd mając na uwadze przesłanki przywrócenia terminu wskazane w art. 86 i 87 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2016 r., poz. 718; zwanej dalej P.p.s.a.) wskazał, że Ł. K. (dalej jako skarżący) nie zawinił w uchybieniu terminu. Z akt sprawy wynikało, że skarżący w piśmie z dnia 1 lutego 2017 r. został wezwany do uiszczenia wpisu od skargi. Wezwanie doręczono w dniu 3 lutego 2017 r. i odebrał je M. G. Postanowieniem z dnia 27 lutego 2017 r. Sąd odrzucił skargę. Postanowienie ponownie odebrał, w dniu 2 marca 2017 r. M. G.
Sąd zwrócił uwagę, że domniemanie prawne o prawidłowym doręczeniu przesyłki w dacie doręczenia zastępczego z art. 72 § 1 P.p.s.a. może być obalone w trybie postępowania z wniosku o przywrócenie terminu.
Sąd mając na uwadze, że zarówno wezwanie o wpis, jak również postanowienie o odrzuceniu skargi odebrał G. M. a skarżący wykazał, że pod adresem: M. L. [...], na który kierowano korespondencję zameldowany jest wyłącznie skarżący (zaświadczenie z Urzędu Miasta w M. k.51), a nadto skarżący oświadczył, że M. G. nie zamieszkuje pod tym adresem ani też nie został upoważniony do odbioru korespondencji, to uznać należało, że skarżący podważył wynikające z powołanego przepisu domniemanie doręczenia mu przesyłki w dacie figurującej na zwrotnym potwierdzeniu odbioru. Wobec powyższego w oparciu o art. 86 § 1 P.p.s.a. skarżącemu przywrócono termin do uiszczenia wpisu od skargi.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł uczestnik postępowania P.Ś., domagając się jego zmiany poprzez odmowę przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu od skargi bądź jego uchylenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania WSA w Rzeszowie.
W zażaleniu zarzucono naruszenie art. 47 P.p.s.a. polegające na zaniechaniu doręczenia stronom odpisów wniosku skarżącego o przywrócenie terminu co znacząco utrudnia pełne odniesienie się do rozstrzygnięcia Sądu w zakresie przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu. Strony mogły jedynie domyślać się treści wniosku z zaskarżonego postanowienia. Takie procedowanie nie zapewnia stronom pełnego odniesienia się do rozstrzygnięcia i pozbawia je prawa do obrony ich praw.
Dalej wskazano na naruszenie art. 70 § 1 i 2 P.p.s.a. bowiem przywrócono skarżącemu termin do uiszczenia wpisu, gdy wnioskodawca wprowadził Sąd w błąd sugerując, że mieszka pod adresem M. ul. L. [...] a w rzeczywistości zamieszkuje u rodziców pod adresem M. L. [...].
Zgodnie z treścią art. 70 P.p.s.a. strony mają obowiązek zawiadamiać Sąd o każdej zmianie adresu swojego zamieszkania, adresu do doręczeń lub siedziby. Ł. K. nie dopełnił tego obowiązku i postanowienie o odrzuceniu skargi było zasadne. Kwestia meldunku nie ma znaczenia dla sprawy albowiem decydujący w tej mierze jest rzeczywisty adres zamieszkania, pod którym strona odbiera korespondencję. Miejsce zamieszkania to miejsce, w którym adresat przebywa z zamiarem stałego pobytu. Należy przez to rozumieć wskazany adres zamieszkania. Skoro Ł. K. podał adres L. [...] w M., to powinien liczyć się z ewentualnymi negatywnymi konsekwencjami związanymi z pozostawieniem korespondencji w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia i ewentualnym uchybieniem terminom procesowym.