Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Wojciech Chróścielewski po rozpoznaniu w dniu 23 lipca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 22 maja 2009 r., sygn. akt II SA/Gd 870/08 o oddaleniu wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi M. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia [...] października 2008 r., nr [...] w przedmiocie przyznania prawa własności nieruchomości w związku z przekazaniem gospodarstwa rolnego Państwu postanawia: oddalić zażalenie
M. M. wniosła skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia [...] października 2008 r. w przedmiocie przyznania prawa własności nieruchomości w związku z przekazaniem gospodarstwa rolnego Państwu. Skarżąca złożyła również wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wskazując, że skarga omyłkowo została doręczona do Sądu, zamiast do organu odwoławczego. Brak jest w tym winy skarżącej, co uzasadnia złożenie wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
Postanowieniem z dnia 29 stycznia 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku przywrócił skarżącej termin do wniesienia skargi. Po rozpatrzeniu sprawy na skutek zażalenia Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 18 marca 2009 r. (II OZ 247/09) uchylił powyższe postanowienie.
Ponownie rozpoznając niniejszą sprawę Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił wniosek o przywrócenie terminu. Jak wskazał Sąd, skarżąca nadała skargę w dniu 11 listopada 2008 r., a więc w terminie do jej wniesienia, wskazując jako adresata Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oraz adres ul. Podwale Przedmiejskie, 80-824 Gdańsk, pod którym znajduje się siedziba organu odwoławczego. Przesyłka została zwrócona do nadawcy z adnotacją, że adresat nie znajduje się pod wskazanym adresem. W dniu 18 listopada 2008 r. skarżąca ponownie nadała skargę do Sądu wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia. Skarga została przez Sąd przekazana do organu odwoławczego w dniu 25 listopada 2008 r., o czym poinformowano skarżącą. Jednocześnie skarżąca w dniu 24 listopada 2008 r. wniosła do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku skargę wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu. W świetle powyższego stwierdzić należy, że skarżąca nie uprawdopodobniła, że uchybiła terminowi bez swej winy. To zaś powoduje, że wniosek o przywrócenie terminu nie jest zasadny.
Na powyższe postanowienie M. M. wniosła zażalenie, domagając się jego zmiany poprzez uwzględnienie wniosku o przywrócenie terminu. Skarżąca podniosła, że ostatniego dnia terminu do wniesienia skargi stan zdrowia nie pozwalał jej udać się na pocztę samodzielnie. Była ona przekonana, że skarga została nadana w sposób prawidłowy, bowiem podała ona swojej sąsiadce, która mylnie zaadresowała kopertę, prawidłowy adres.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej p.p.s.a.), jeżeli strona uchybiła terminowi, jego przywrócenie możliwe jest jedynie wówczas, gdy uchybienie terminu nastąpiło bez winy strony. W orzecznictwie i w literaturze prawniczej przyjmuje się, iż brak winy w uchybieniu terminu powinien być oceniany z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy. Przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i nie jest możliwe, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa. Zatem przywrócenie terminu może mieć miejsce wtedy, gdy uchybienie terminu nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że skarżąca nie uprawdopodobniła w przekonujący sposób tak jak tego wymaga art. 87 § 2 p.p.s.a. okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu a wręcz przeciwnie okoliczności sprawy niniejszej nie pozwalają na uznanie, że skarżąca dochowała staranności jakiej powinno się wymagać od strony należycie dbającej o swoje interesy procesowe.
Ponadto w sprawie niniejszej Sąd w myśl art. 153 p.p.s.a., jest związany swoim wcześniejszym stanowiskiem wyrażonym w uzasadnieniu postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 marca 2009 r., w którym Sąd wyraźnie stwierdził, że podane przez skarżącą okoliczności wskazują, że uchybienie terminu zostało spowodowane przez samą wnioskodawczynię na skutek niedochowania należytej staranności przy wysyłaniu skargi. Nie można zatem uznać, że skarżąca uprawdopodobniła okoliczności wskazujące na brak jej winy w uchybieniu terminu.
W takiej sytuacji należy stwierdzić, iż Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zasadnie będąc związany zgodnie z art. 190 p.p.s.a. postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 marca 2009 r. oddalił zaskarżonym postanowieniem z dnia 22 maja 2009 r. wniosek M. M. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny w oparciu o art. 184 w związku z art. 197 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) postanowił zażalenie oddalić.