Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jolanta Rudnicka po rozpoznaniu w dniu 20 sierpnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia S. L. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 20 września 2012 r., sygn. akt III SO/Kr 23/12 oddalające wniosek o wyłączenie sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach: Teresy Kobyleckiej, Anny Żak, Doroty Chobian, Beaty Ziomek, Renaty Detki, Doroty Pędziwilk - Moskal, Sylwestra Miziołka, Jacka Kuzy, Ewy Rojek, Danuty Kuchty, Artura Adamca, Marii Grabowskiej, Mirosława Surmy, Janusza Bociągi i Andrzeja Jagiełły w sprawie ze skargi S. L. na zarządzenie zastępcze Wojewody [...] z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia mandatu radnego postanawia oddalić zażalenie.
Pismem z dnia 3 lipca 2012 r. S. L. wniósł wniosek o wyłączenie od rozpoznawania sprawy z jego skargi w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia mandatu radnego Rady Gminy P. "sędziego przewodniczącego D. P. - M. oraz wszystkich pozostałych sędziów orzekających w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Kielcach", tj. T. K., A. Ż., D. C., B. Z., R. D., S. M., J. K., E. R., D. K., A. A., M. G., M. S., J. B., A. J..
W uzasadnieniu wniosku skarżący zarzucił, że istnieją uzasadnione wątpliwości co do bezstronności każdego z sędziów wynikające nie tylko ze sfery życia prywatnego, ale także ze sfery urzędowej.
Postanowieniem z dnia 22 sierpnia 2012 r. sygn. II OW 140/12 Naczelny Sąd Administracyjny wyznaczył Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie do rozpoznania powyższego wniosku.
Sędziowie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach złożyli pisemne oświadczenia, z których wynika, iż w rozpoznawanej sprawie nie zachodzą po ich stronie okoliczności wskazane w art. 19 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 2012, Nr 270 ), zwanej dalej p.p.s.a.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalając przedmiotowy wniosek stwierdził, że nie zachodzą w niniejszej sprawie okoliczności uzasadniające wątpliwości co do bezstronności sędziów, co wynika ze złożonych przez nich oświadczeń. Podniesione zaś we wniosku okoliczności, nie zostały poparte żadnymi dowodami.
Sąd podkreślił, że podstawą wyłączenia sędziego nie mogą być jedynie gołosłowne twierdzenia i subiektywne przekonanie wnioskodawcy, że dany sędzia nie jest bezstronny. Konieczne jest wskazanie konkretnych okoliczności, czy to wymienionych enumeratywnie w art. 18 p.p.s.a., czy też innych, z których wynika, że istnieją wątpliwości co do bezstronności tego sędziego zgodnie z treścią art. 19 p.p.s.a. Takich okoliczności zdaniem Sądu wnioskodawca nie wykazał.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł S. L., podnosząc, iż wbrew twierdzeniom zawartym w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia, we wniosku o wyłączenie sędziów wskazano na konkretne okoliczności, mogące wywoływać wątpliwości, co do bezstronności sędziów wnioskowanych do wyłączenia, tj. na powiązania towarzyskie, koleżeńskie oraz służbowe pomiędzy sędziami z województwa świętokrzyskiego.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Wyłączenie sędziego od orzekania w sprawie sądowoadministracyjnej może nastąpić z mocy samej ustawy (art. 18 p.p.s.a.), bądź też na wniosek strony lub żądanie sędziego (art. 19 p.p.s.a.). W pierwszym ze wskazanych przypadków przyczyny wyłączenia sędziego zostały enumeratywnie wymienione, a zatem tworzą one katalog zamknięty, co wyłącza możliwość stosowania wykładni rozszerzającej. Natomiast na wniosek strony (bądź na żądanie sędziego) sąd wyłącza sędziego jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w sprawie. Zasadność wniosku o wyłączenie sędziego zależy od okoliczności faktycznych, jakie w każdym konkretnym przypadku mogą mieć wpływ na sposób prowadzenia postępowania przez sędziego. Wątpliwość co do bezstronności sędziego musi być zatem uzasadniona obiektywnymi powodami, a ponadto musi istnieć związek przyczynowy między ich wystąpieniem, a powstaniem oceny, że prawdopodobne jest, iż w danych okolicznościach sędzia może nie być bezstronny. Przy czym stosowanie do treści art. 20 powołanej ustawy to strona składająca wniosek obowiązana jest wskazać oraz uprawdopodobnić przyczyny wyłączenia. Postanowienie w przedmiocie wyłączenia sędziego, zgodnie z treścią art. 22 § 2 p.p.s.a., poprzedza złożenie wyjaśnień przez tego sędziego, którego wniosek dotyczy.