Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Bożena Walentynowicz po rozpoznaniu w dniu 13 sierpnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 maja 2009 r., sygn. akt IV SA/Wa 2009/08 odrzucające zażalenie w sprawie ze skargi A. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] października 2006 r., Nr [...] w przedmiocie opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 178 w związku z art. 197 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej "ppsa", postanowieniem z dnia 14 maja 2009 r., sygn. akt IV SA/Wa 2009/08, odrzucił zażalenie A. W. na zawarte w punkcie trzecim wyroku postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 marca 2009 r. zasądzające na rzecz A. W. kwotę 1510 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego w sprawie z jej skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] października 2006 r. w przedmiocie opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości. W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że skarżąca, reprezentowana przez pełnomocnika, w dniu 27 marca 2009 r. wniosła zażalenie na postanowienie o zwrocie kosztów postępowania zamieszczone w sentencji wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 marca 2009 r., natomiast z akt sprawy wynika, że odpis wyroku wraz z uzasadnieniem sporządzonym z urzędu został wysłany pełnomocnikowi skarżącej w dniu 5 maja 2009 r., czyli już po dacie wniesienia zażalenia. Mając na uwadze, że zażalenie na postanowienie o zwrocie kosztów postępowania zamieszczone w wyroku zostało wniesione przed skutecznym doręczeniem pełnomocnikowi skarżącej odpisu wyroku z uzasadnieniem, podlegało ono odrzuceniu jako niedopuszczalne. Zażalenie złożone przed doręczeniem stronie postanowienia z uzasadnieniem należy bowiem potraktować jako czynność przedwczesną i z tego powodu niedopuszczalną.
Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła A. W. reprezentowana przez radcę prawnego wnosząc o jego uchylenie i nadanie biegu odrzuconemu zażaleniu lub o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania oraz o zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego. Zaskarżonemu postanowieniu zarzucono naruszenie art. 178 w związku z art. 197 § 2 i art. 194 § 1 pkt 9 i art. 194 § 2 ppsa, a także art. 141 § 4 w zw. z art. 166 ppsa, sprowadzające się do niezadowolenia skarżącej z zastosowania przepisów dotyczących skargi kasacyjnej wprost do przepisów dotyczących zażaleń oraz nieuzasadnienia tego faktu w sposób wystarczający w skarżonym postanowieniu oraz uznania przez Sąd niedopuszczalności zażalenia z powodu braku znajomości uzasadnienia rozstrzygnięcia w przedmiocie kosztów w przypadku braku takiego uzasadnienia w doręczonym uzasadnieniu wyroku.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 197 § 2 ppsa do postępowania toczącego się na skutek zażalenia stosuje się odpowiednio przepisy o skardze kasacyjnej, zaś stosownie do art. 178 ppsa wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną. W myśl art. 194 § 2 ppsa, zażalenie wnosi się w terminie siedmiu dni od doręczenia postanowienia.
Z powyższego wynika, że warunkiem wniesienia zażalenia jest zatem uprzednie doręczenie odpisu postanowienia. Nie ulega przy tym wątpliwości, że w przypadku, gdy postanowienie zawarte zostało w wyroku sądu, warunkiem wniesienia zażalenia na postanowienie w przedmiocie kosztów, jest doręczenie wyroku zawierającego postanowienie. Jest to przesłanka obiektywna wynikająca wprost z treści przepisu. Nie ma i nie może mieć przy tym znaczenia czy uzasadnienie tego postanowienia jest poprawne czy też ma braki. Kwestie te mogą być podnoszone skutecznie we wniesionym zażaleniu na to postanowienie. Uznać zatem należy, że w dniu, w którym wniesiono zażalenie siedmiodniowy termin do jego wniesienia nie zaczął jeszcze swojego biegu, albowiem bieg tego terminu rozpoczął się w dniu następnym po dniu, w którym doręczono pełnomocnikowi skarżącej wyrok wraz z uzasadnieniem, tj. po dniu 13 maja 2009 r. (zwrotne potwierdzenie odbioru - k. 160).