Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Leszek Kamiński, po rozpoznaniu w dniu 8 lipca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia S. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 27 kwietnia 2015 r., sygn. akt IV SA/Wr 65/15 w przedmiocie przywrócenia terminu do uzupełnienia braku formalnego w sprawie ze skargi S. S. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 16 grudnia 2014 r., nr ... w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji odmawiającej przyznania uprawnień kombatanckich postanawia oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 27 kwietnia 2015 r., sygn. akt IV SA/Wr 65/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odmówił S. S., zw. dalej skarżącym, przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Sąd Wojewódzki wskazał, że w jego ocenie skarżący nie uprawdopodobnił, iż uchybienie terminu do wniesienia skargi nastąpiło bez jego winy. Sąd zwrócił uwagę na fakt, że wnioskodawca nie dlatego nie uzupełnił braku formalnego skargi, że nie mógł odczytać treści wezwania, lecz dlatego, że w ogóle go nie dostrzegł. Oznacza to, że wnioskodawca nie dopełnił wezwania wyłącznie przez nieuwagę i niedochowanie należytej staranności w prowadzeniu swoich spraw sądowych. Jednocześnie Sąd Wojewódzki podkreślił, że skarżący wykonał część poleceń Sądu, gdyż w terminie uiścił wpis od skargi. W ocenie Sądu Wojewódzkiego, świadczyło to o tym, że skarżący niezależnie od swojego stanu zdrowia mógł odczytać wezwanie i w wyznaczonym terminie je zrealizować. Odnosząc się do zarzutu ewentualnej niejasności otrzymanego wezwania, Sąd Wojewódzki wskazał, że skarżący dysponował możliwością usunięcia przeszkody w prawidłowym odkodowaniu treści wezwania, gdyż potrafił zapewnić sobie pomoc innych osób (sąsiada) w celu odczytania intencji Sądu i podjęcia skutecznych czynności zmierzających do przywrócenia uchybionego terminu. Jednakże w zakresie przedmiotowego wezwania z takiej możliwości nie skorzystał, co tym bardziej świadczy o braku należytej staranności po jego stronie. Z opisanych względów, w ocenie Sądu Wojewódzkiego, wniosek skarżącego o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych wniesionej skargi nie mógł zostać uwzględniony, albowiem wnioskodawca nie uprawdopodobnił, że uchybienie terminu nastąpiło bez jego winy, rozumianej w kontekście niniejszej sprawy jako brak należytej staranności w uważnym zapoznaniu się z treścią wezwania sądowego. Wobec powyższego, działając na podstawie art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270), zw. dalej p.p.s.a., Sąd Wojewódzki odmówił przywrócenia terminu do uzupełnienia braku formalnego.
Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła strona skarżąca, zarzucając naruszenie przepisów postępowania, które polegało na błędnej wykładni przepisu art. 86 § 1 p.p.s.a., argumentując, że po pierwsze skarżący nie miał możliwości skorzystania z pomocy sąsiedzkiej, po drugie jego odręcznie sporządzone i podpisane pismo skierowane do organu powinno zostać w takiej formie doręczone do Sądu, po trzecie, że złożył dokumentację medyczną potwierdzającą jego zły stan zdrowia.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Wskazać należy, że zgodnie z art. 85 p.p.s.a. czynność procesowa podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Z kolei w art. 86 i następnych p.p.s.a. prawodawca przewidział możliwość przywrócenia uchybionego terminu, określając jednocześnie przesłanki, których istnienie pozwala na przywrócenie terminu oraz przesłanki, których istnienie czyni przywrócenie terminu niedopuszczalnym. W świetle art. 86 i 87 p.p.s.a. warunkiem przywrócenia uchybionego terminu do dokonania określonej czynności jest spełnienie łącznie następujących przesłanek: złożenie przez stronę wniosku o przywrócenie terminu w ciągu 7 dni od ustania przeszkody, która uniemożliwiła dochowanie terminu, jednoczesne dokonanie czynności, której w zakreślonym terminie nie dokonano, uprawdopodobnienie, iż uchybienie terminu nastąpiło bez winy strony oraz powstanie w wyniku uchybienia ujemnych dla strony skutków procesowych. Kryterium braku winy, stanowiące przesłankę zasadności wniosku o przywrócenie terminu, polega na dopełnieniu przez stronę obowiązku dołożenia szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Uchybienie terminu jest niezawinione wówczas, gdy nawet przy dołożeniu najwyższej staranności strona nie mogła w terminie dopełnić czynności procesowej, a brak winy w uchybieniu terminu można uznać tylko wtedy, gdy strona nie mogła usunąć przeszkody nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Strona musi, więc uwiarygodnić swą staranność, jak również fakt, że przeszkoda, która spowodowała niedotrzymanie terminu, była od niej niezależna. Zatem przywrócenie terminu nie jest dopuszczalne, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa.