Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Krystyna Sidor po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2006r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia S. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 6 kwietnia 2006r., sygn. akt II SA/GI 3/05 w przedmiocie odrzucenia wniosku o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku w sprawie ze skargi S. K. na decyzję Wojewody Śląskiego z dnia 16 listopada 2004r., Nr [...] w przedmiocie sprzeciwu w sprawie zgłoszenia robót budowlanych postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gliwicach.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 6 kwietnia 2006r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odrzucił wniosek S. K. z dnia 23 lutego 2006r. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku wydanego w dniu 31 stycznia 2006r.
W uzasadnieniu wniosku skarżący podnosił, że w związku z przebytymi zawałami serca jest w trakcie leczenia, zaś dolegliwości temu towarzyszące nasiliły się od końca grudnia 2005r., a oprócz tego od połowy stycznia 2006r. miał nogę w gipsie. Powyższe uwiarygodnił kserokopią zaświadczenia lekarskiego z Poradni Urazowo- Ortopedycznej w Bielsku-Białej. Do pisma dołączył również kartę wypisową z Polsko-Amerykańskiej Kliniki Serca w Bielsku-Białej, w której przebywał w dniach od 7 września 2004r. do 9 września 2004r. oraz zaświadczenie lekarskie z Poradni Kardiologicznej, w której skarżący się leczy. Dodał, że przyczyna uchybienia terminu ustała, kiedy w dniu poprzedzającym wysłanie pisma z dnia 23 lutego 2006r. zadzwonił do sądu i dowiedział się, że w sprawie zapadł wyrok.
Sąd pierwszej instancji rozpoznając wniosek nie podzielił poglądu wnioskodawcy, jakoby przyczyna uchybienia terminowi do złożenia wniosku ustała z dniem 23 lutego 2006r. Zdaniem Sądu, jak wynika z zaświadczenia lekarskiego Poradni Urazowo-Ortopedycznej, w dniu 6 lutego 2006r. skarżącemu zdjęto gips z nogi i wówczas ustała przyczyna uchybienia terminowi. Zatem 7-dniowy okres do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku upłynął w dniu 13 lutego 2006r.
Nadto Sąd podkreślił, że dolegliwości sercowe oraz ogólny zły stan zdrowia nie stanowią okoliczności uzasadniających przywrócenie terminu, bowiem skarżący nie uprawdopodobnił, że wystąpiły one w okresie przewidzianym do dokonania określonych czynności procesowych. Poza tym, skoro w czasie choroby skarżącym opiekowali się synowie, to oni mogli złożyć wniosek o odroczenie rozprawy, której termin był skarżącemu znany.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł S. K., domagając się jego uchylenia. W zażaleniu podniósł, że zdjęcie gipsu z nogi w dniu 6 lutego 2006r. nie jest jednoznaczne z ustaniem choroby, która faktycznie ustąpiła dopiero 6 marca 2006r. W tym okresie skarżący ze względu na złą pogodę i osłabione nogi nie mógł wychodzić z domu.
Podniósł również, iż w związku z przebytym zawałem wielokrotnie przebywał w szpitalach i jest schorowanym (choruje także na cukrzycę), starszym człowiekiem. Skarżący podkreślił, że uiścił należny wpis w kwocie 500zł, dlatego jego wniosek powinien zostać uwzględniony.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie jest zasadne.
Stosownie do art. art. 88 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz.1270) sąd odrzuca wniosek o przywrócenie terminu, jeżeli jest on spóźniony, a więc wniesiony po upływie 7-dniowego terminu liczonego od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu lub z mocy ustawy niedopuszczalny. Odrzucając wniosek na podstawie powołanego przepisu sąd ma obowiązek ustalić niewątpliwie, że nastąpiło uchybienie 7-dniowemu terminowi. Jeżeli natomiast z okoliczności sprawy nie da się w sposób jednoznaczny ustalić, czy termin określony w art. 87§1 został zachowany, należy rozpoznać wniosek o przywrócenie terminu merytorycznie. Formalne załatwienie wniosku poprzez jego odrzucenie stanowi bowiem wyjątek od reguły, iż wszelkie wnioski rozpoznaje się badając ich merytoryczną zasadność.