Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Miron po rozpoznaniu w dniu 8 lipca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia F.B. na postanowienie Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Gdańsku oddalające wniosek F.B. o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 29 maja 2014 r. w sprawie ze skargi F.B. na uchwałę Rady Miasta Główczyce z dnia 8 maja 2013 r., nr 208/R/2013 w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 29 maja 2014 r. w sprawie sygn. akt II SA/Gd 810/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił wniosek skarżącego F.B. o wyłączenie sędziego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Doroty Jadwiszczok. Odpis postanowienia doręczony został ustanowionemu w sprawie z urzędu pełnomocnikowi skarżącego radcy prawnemu W.Ł. w dniu 3 czerwca 2014 r. (karta 241). Ustawowy termin siedmiodniowy do wniesienia zażalenia na to postanowienie upłynął w dniu 10 czerwca 2014 r. Pełnomocnik skarżącego dnia 10 czerwca 2014 r. (data nadania w urzędzie pocztowym) złożył pismo procesowe, w którym zawarł wniosek o przedłużenie do dnia 24 czerwca 2014 r. terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie z dnia 29 maja 2014 r. Jak wyjaśnił w piśmie, nie widzi podstaw do zaskarżenia tego postanowienia, natomiast skarżący mógłby samodzielnie wnieść zażalenie. Wobec braku kontaktu telefonicznego ze skarżącym pełnomocnik przesłał mu odpis postanowienia sądu (zob. pismo karta 243). Pismem procesowym nadanym w urzędzie pocztowym w dniu 13 czerwca 2014 r. F.B. poinformował, że rozwiązał pełnomocnictwo z radcą prawnym W.Ł. (zob. pismo i załącznik karta 245-246).
Następnie w dniu 17 czerwca skarżący złożył samodzielnie zażalenie na postanowienie z dnia 29 maja 2014 r., które zostało odrzucone postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 30 czerwca 2014 r. (zob. zażalenie i postanowienie karta 253, 257). Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 5 listopada 2014 r. w sprawie sygn. akt II OZ 1158/14 oddalił zażalenie F.B. na postanowienie z dnia 2 września 2014 r. (zob. postanowienie NSA karta 299).
W dniu 9 lipca 2014 r. skarżący złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie z dnia 29 maja 2014 r. (zob. wniosek karta 263). Z uzasadnienia wniosku wynika, że o uchybieniu terminu do złożenia zażalenia dowiedział się skarżący z postanowienia z dnia 30 czerwca 2014 r., odebranego dnia 7 lipca 2014 r. Postanowienie z dnia 29 maja 2014 r. zostało doręczone pełnomocnikowi z urzędu w dniu 3 czerwca 2014 r., a wysłane skarżącemu przez tego pełnomocnika w dniu 10 czerwca 2014 r., zatem ostatniego dnia terminu do jego zaskarżenia.
Sąd pierwszej instancji stwierdził, iż złożenie wniosku nastąpiło w terminie 7 dni od daty ustania przyczyny uchybienia, które sąd liczy od dnia 7 lipca 2014 r., a więc od daty odbioru postanowienia z dnia 30 czerwca 2014 r. odrzucającego zażalenie na postanowienie z dnia 29 maja 2014 r. Wraz z wnioskiem skarżący dokonał czynności niewykonanej w ustawowym terminie, to jest złożył zażalenie na zaskarżone postanowienie. Sąd uznał, że nie zostały uprawdopodobnione okoliczności wskazujące na brak winy pełnomocnika procesowego w uchybieniu terminu do złożenia zażalenia na postanowienie z dnia 29 maja 2014 r. Ustawowy termin dla dokonania czynności procesowej nie może biec odrębnie dla strony i reprezentującego ją pełnomocnika procesowego. Na profesjonalnym pełnomocniku procesowym ciążył obowiązek złożenia zażalenia, szczególnie wówczas, gdy nie miał kontaktu z mocodawcą. Jak wynika z akt niniejszej sprawy czynność ta mogła zostać wykonana w terminie, pełnomocnik natomiast w ostatnim dniu terminu ograniczył się do przesłania stronie otrzymanego z sądu odpisu postanowienia oraz złożenia do sądu wniosku o przedłużenie terminu do wniesienia zażalenia. Tymczasem wniosek taki nie mógł zostać uwzględniony, gdyż termin wynikający z art. 194 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270, dalej "p.p.s.a.") ma charakter ustawowy, w konsekwencji niepodlegający przedłużeniu, w odróżnieniu od terminu instrukcyjnego (sądowego). Zatem według sądu nie było w niniejszej sprawie przeszkód dla dokonania przedmiotowej czynności procesowej w ustawowym terminie. Profesjonalny pełnomocnik, również ustanowiony z urzędu, powinien działać w taki sposób, by odpowiednio zabezpieczyć interesy swoich klientów. Skutkiem zawinionego działania pełnomocnika procesowego jest zarówno uchybienie terminu przez stronę jak i wina strony w jego uchybieniu. Mając powyższe na uwadze Sąd pierwszej instancji na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a. oddalił wniosek F.B. o przywrócenie terminu do złożenia zażalenia na postanowienie z dnia 29 maja 2014 r.