Naczelny Sąd Administracyjny, w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Gliniecki po rozpoznaniu w dniu 23 sierpnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia S. B. i S. B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 7 czerwca 2013 r. sygn. akt II SAKr 272/13 odmawiającego przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi S. B. i S. B. na decyzję Małopolskiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Krakowie z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki postanawia: oddalić zażalenie
Skarżący S. B. i S. B. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na decyzję Małopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Krakowie z dnia [...] grudnia 2012r., nr [...]. Skarga ta została odrzucona postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 28 marca 2013r., sygn. akt II SA/Kr 272/13, jako wniesiona z uchybieniem terminu. Postanowienie to zostało doręczone skarżącym w dniu 5 kwietnia 2013 r.
Pismem z dnia 24 kwietnia 2013 r. skarżący złożyli wniosek o przywrócenie terminu do złożenia skargi na decyzję Małopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Krakowie z dnia [...] grudnia 2012 r., nr [...]. W uzasadnieniu skarżący podali, iż "cała sytuacja wyniknęła z tego, że omyłkowo na poczcie zaadresowałam kopertę nie na WINB w Krakowie ale na sąd". Podnoszą także, że pozostają w stałym leczeniu. "Chcieliśmy niezwłocznie prosić sąd o przywrócenie nam terminu do jej złożenia (...). Jednak w tym czasie nasz stan zdrowia się pogorszył, oboje zachorowaliśmy i dopiero teraz mogliśmy przygotować jakieś pismo i wysłać je do sądu." Wcześniej tego pisma nie mogli przygotować, gdyż nie byli w stanie tego zrobić z uwagi na wiek i choroby. W załączeniu do pisma dołączono zaświadczenia lekarskie z 22 kwietnia 2013 r. wystawione przez lek. med. M. S. dla S. B. i S. B. oraz karta informacyjna leczenia szpitalnego S. B. z 18 listopada 2009 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie postanowieniem z dnia 7 czerwca 2013 r., na podstawie art. 86 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), - dalej p.p.s.a. odmówił przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że z treści pisma z dnia 24 kwietnia 2013 r. zawierającego wniosek o przywrócenie terminu do złożenia skargi na w/w decyzję o uchybieniu terminu w złożeniu tej skargi skarżący dowiedzieli się dopiero z otrzymanego w dniu w dniu 5 kwietnia 2013r. postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 28 marca 2013r. Zatem wniosek o przywrócenie terminu do złożenia skargi powinien być wniesiony do 12 kwietnia 2013 r. Skarżący podnieśli jednak, że w okresie tym chorowali i nie mogli wcześniej wnieść wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Z przedłożonych do wniosku zaświadczeń lekarskich z 22 kwietnia 2013 r. wystawionych przez lek. med. M. S. dla S. B. i S. B. wynika jedynie, że skarżący pozostają w systematycznym leczeniu z powodu chorób oraz wymagają dalszego leczenia, rehabilitacji i spokojnego trybu życia. Z przedłożonych Sądowi zaświadczeń w żaden sposób nie wynika, aby choroba uniemożliwiała skarżącym podjęcie jakichkolwiek działań, w szczególności aby nie mogli się oni poruszać i musieli pozostawać w łóżku. Sąd podkreślił, że zwrócił się do osoby wystawiającej powyższe zaświadczenia o sprecyzowanie treści przedłożonych zaświadczeń lekarskich poprzez udzielenie jednoznacznej informacji czy skarżący w okresie od 5 kwietnia 2013 r. do 24 kwietnia 2013 r. (data sporządzenia wniosku o przywrócenie terminu) zgłaszali się po poradę lekarską, a w konsekwencji pozostawały w tym czasie w leczeniu oraz czy ich stan zdrowia pozwalał na samodzielne poruszanie się, załatwianie spraw, czy też wymagał pozostania w domu - celem udokumentowania faktu nagłej choroby uniemożliwiającej skarżącym dokonanie czynności procesowej w ustawowym terminie. W odpowiedzi na wezwanie sądu lekarz, który wystawił zaświadczenia, w piśmie z dnia 27 maja 2013 r. stwierdził jedynie "fakt ich stałego się leczenia właśnie u mnie, jako ich lekarza rodzinnego. (...) Proszę zatem potraktować te moje zaświadczenia nie jako opinię ich stanu zdrowia, lecz fakt ciągłego i systematycznego się leczenia." Dlatego też zdaniem Sądu, twierdzenia skarżących, iż choroby w okresie od 5 kwietnia 2013 r. do 24 kwietnia 2013 r. całkowicie uniemożliwiły im złożenie wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, gdyż nie mógł podejmować jakichkolwiek działań, nie znajdują żadnego obiektywnego potwierdzenia w ustalonych faktach. W szczególności z zaświadczenia lekarskiego nie wynika, aby w okresie między 05 kwietnia 2013 r. a 24 kwietnia 2013 r. skarżący byli chorzy w sposób uniemożliwiający im samodzielne poruszanie się, wiązałoby się to z koniecznością pozostawania w łóżku, posłużeniem się osobą trzecią lub leczeniem w szpitalu. Nadto skarżący nie wykazali kiedy ustąpił ów stan uniemożliwiający im wniesienie tego wniosku. W konsekwencji nie sposób określić czy wniosek o przywrócenie terminu został złożony w terminie 7 dni od daty ustąpienia przyczyn uniemożliwiających wniesienie wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.