Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Chlebny po rozpoznaniu w dniu 20 sierpnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 czerwca 2009 r., sygn. akt IV SA/Wa 1872/08 w zakresie odrzucenia wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi w sprawie ze skargi J. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] września 2008 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 5 czerwca 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił wniosek skarżącego J. B. o przywrócenie terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] września 2008 r. w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy. W uzasadnieniu Sąd wskazał, że postanowienie z dnia 11 lutego 2009 r. o odrzuceniu skargi z uwagi na nieuzupełnienie w wyznaczonym terminie braku formalnego skargi poprzez nadesłanie dziewięciu odpisów skargi zostało doręczone skarżącemu w dniu 17 lutego 2009 r. Sąd przyjął, iż w tym dniu ustała przyczyna uchybienia terminu, bowiem skarżący dowiedział się, że nie uzupełnił braku formalnego skargi. Z dniem 24 lutego 2009 r. upłynął siedmiodniowy termin do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu do nadesłania dziewięciu odpisów skargi. Skarżący z takim wnioskiem wystąpił w dniu 15 kwietnia 2009 r., a więc wniosek ten był spóźniony i jako taki podlegał odrzuceniu.
W zażaleniu na to postanowienie skarżący podniósł, że został pozbawiony możliwości merytorycznego rozpoznania sprawy i zbadania przez Sąd legalności decyzji.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zawiera usprawiedliwionych podstaw.
Czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej: p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Wniosek ten powinien być złożony w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (art. 87 § 1 p.p.s.a.). Stosownie do art. 88 p.p.s.a. spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym.
W rozpoznawanej sprawie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie prawidłowo przyjął, że przyczyna uchybienia terminu ustała w dniu, w którym skarżący otrzymał odpis postanowienia z 11 lutego 2009 r. o odrzuceniu skargi z uwagi na nieuzupełnienie braków formalnych skargi (17 lutego 2009 r. - potwierdzenie odbioru k. 41). W tym dniu skarżący mógł zapoznać się z treścią uzasadnienia orzeczenia, w którym zawarta została informacja o nienadesłaniu przez skarżącego 9 odpisów skargi i o konsekwencjach jakie się z tym wiążą. Sam skarżący w piśmie z dnia 12 maja 2009 r. w sposób wyraźny wskazał, że ustanie przyczyny uchybienia terminu, którą była niewiedza o konieczności nadesłania odpisów skargi, powinno być łączone z datą doręczenia postanowienia o odrzuceniu skargi.
Mając powyższe względy na uwadze, słusznie Sąd pierwszej instancji ocenił, że wniosek skarżącego o przywrócenie terminu złożony w dniu 15 kwietnia 2009 r., a więc po upływie niemalże dwóch miesięcy od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, jest spóźniony i jako taki podlega odrzuceniu stosownie do art. 88 p.p.s.a.
W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.