Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia P. H. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 8 listopada 2018 r. sygn. akt II SA/Bk 140/18 w przedmiocie odrzucenia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi kasacyjnej I. H. i P. H. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 6 września 2018 r. oddalającego skargę I. H. o wznowienie postępowania sądowego w sprawie sygn. akt II SA/Bk 22/17 ze skargi P. H. na postanowienie Podlaskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Białymstoku z dnia [...] listopada 2016 r. nr [...] w przedmiocie opłaty legalizacyjnej postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 8 listopada 2018 r. sygn. akt II SA/Bk 140/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę kasacyjną P. H. (dalej również jako "żalący") od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 6 września 2018 r. oddalającego skargę I. H. o wznowienie postępowania sądowego w sprawie sygn. akt II SA/Bk 22/17.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że skarga kasacyjna nie może być skutecznie wniesiona bez uprzedniego złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia. Skoro zatem w okolicznościach niniejszej sprawy, wniosek taki został złożony jedynie przez pełnomocnika zastępującego skarżącą I. H., zaś skarga kasacyjna została wniesiona zarówno w imieniu skarżącej, jak i uczestnika postępowania P. H., który ani osobiście, ani za pośrednictwem pełnomocnika nie wystąpił o sporządzenie uzasadnienia zaskarżonego wyroku tut. Sądu, to skarga kasacyjna P. H. podlegała odrzuceniu na zasadzie art. 178 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302; dalej p.p.s.a.).
Od powyższego postanowienia, w imieniu P. H., zażalenie złożył adw. M. J., wnosząc o uchylenie w całości zaskarżonego postanowienia oraz zasądzenie kosztów zastępstwa adwokackiego. Zaskarżonemu postanowieniu zarzucił naruszenie przepisów postępowania, których uchybienie miało istotny wpływ na wynik sprawy, poprzez naruszenie art. 51 w zw. z art. 193 oraz art. 178 p.p.s.a. przez uznanie, że P. H. jako współuczestnik postępowania sądowego, a więc współskarżący, nie posiada legitymacji procesowej do wniesienia skargi kasacyjnej z uwagi na to, że wcześniej nie występował o uzasadnienie wyroku sądowego, a uzasadnienie wyroku zostało sporządzone na wniosek innego współuczestnika procesowego - żony skarżącego.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zawiera usprawiedliwionych podstaw.
Zgodnie z art. 177 § 1 p.p.s.a. skargę kasacyjną wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok lub postanowienie w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem. Stosownie do art. 141 § 2 p.p.s.a. w sprawach, w których skargę oddalono, uzasadnienie wyroku sporządza się na wniosek strony zgłoszony w terminie siedmiu dni od dnia ogłoszenia wyroku albo doręczenia odpisu sentencji wyroku.
W niniejszej sprawie żalący nie złożył wniosku o sporządzenie uzasadnienia od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z 6 września 2018 r. W konsekwencji odpis wyroku wraz z uzasadnieniem nie został mu doręczony. Wniosek, o jakim mowa w art. 141 § 2 p.p.s.a. złożyła tylko I. H. (jej pełnomocnik) i tylko ona może składać skargę kasacyjną od wyroku z dnia 6 września 2018 r. Warunkiem złożenia skargi kasacyjnej jest bowiem skuteczne złożenie wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku. Doręczenie może być bowiem skuteczne tylko wobec osoby, która skutecznie złożyła wniosek. Zgodnie z art. 51 p.p.s.a. kilku uprawnionych do wniesienia skargi może w jednej sprawie występować w roli skarżących, jeżeli ich skargi dotyczą tego samego postanowienia, co w niniejszej sprawie miało miejsce. Przewidziana w powołanym przepisie wielopodmiotowość po stronie skarżących i istniejące między nimi współuczestnictwo procesowe nie oznacza jednak, że czynności procesowe podejmowane przez jeden z podmiotów odnoszą skutek względem pozostałych, na co wielokrotnie zwracano uwagę w orzecznictwie (zob. postanowienia NSA: z dnia 3 kwietnia 2015 r. II FZ 142/15; z dnia 25 sierpnia 2011 r., II FZ 375/11- treść orzeczeń dostępna w internetowej bazie orzeczeń sądów administracyjnych na stronie http://orzeczenia.nsa.gov.pl). Współuczestnictwo, o jakim mowa w tym przepisie oznacza, że w postępowaniu stroną skarżącą jest kilka podmiotów, ale zachowują one swoją legitymację strony. Jakkolwiek pisma wnoszone przez kilka osób, których uprawnienia lub obowiązki związane z przedmiotem zaskarżenia są wspólne, podlegają jednej opłacie (art. 214 § 2 p.p.s.a.), to nie pozbawia to każdego ze skarżących samodzielnej pozycji procesowej. Zgodnie z art. 142 § 2 p.p.s.a., jeżeli uzasadnienie wyroku zostało sporządzone na wniosek strony, odpis wyroku z uzasadnieniem doręcza się tylko tej stronie, która złożyła wniosek. Żalący nie złożył takiego wniosku, a zatem odpis wyroku wraz z uzasadnieniem nie mógł zostać mu doręczony. Natomiast zgodnie z art. 173 § 2 p.p.s.a., skargę kasacyjną może wnieść strona po doręczeniu odpisu wyroku z uzasadnieniem (zob. postanowienie NSA z dnia 15 stycznia 2019 r. II FZ 832/18).
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a., Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji.