Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA - Zofia Flasińska po rozpoznaniu w dniu 21 lipca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. J. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 15 marca 2010 r., sygn. akt II SA/Gl 20/10 o odmowie przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi w sprawie ze skargi M. J. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Katowicach z dnia [...] listopada 2009 r., Nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i przywrócić skarżącemu termin do uzupełnienia braków formalnych skargi
Postanowieniem z dnia 23 lutego 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odrzucił skargę M. J. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Katowicach z dnia [...] listopada 2009 r. w związku z tym, że skarżący nie uzupełnił braków formalnych skargi tj. nie nadesłał wymaganej ilości jej odpisów w terminie, który wyznaczony został w stosownym wezwaniu.
W dniu 3 marca 2010 r. skarżący nadesłał do Sądu pismo procesowe, w którym wniósł o "przywrócenie terminu do wniesienia skargi". W uzasadnieniu wniosku zakwestionował wskazaną w postanowieniu o odrzuceniu skargi okoliczność, jakoby wezwanie do uzupełnienia braków formalnych skargi miał otrzymać w dniu 29 stycznia 2010 r. Skarżący wskazał, iż sam żadnego wezwania nie odebrał, a nie mogła tego uczynić jego małżonka, jako że wspomniany dzień przypadał w piątek, a we wszystkie piątki nie ma jej w domu, gdyż sprawuje wówczas opiekę nad swym obłożnie chorym ojcem. Wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu nadesłał 3 odpisy skargi.
Postanowieniem z dnia 15 marca 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odmówił skarżącemu przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi.
Sąd wskazał, iż zgodnie z art. 87 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej w skrócie p.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do Sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W ocenie Sądu I instancji, analiza okoliczności sprawy prowadzi do konkluzji, że wymóg ten został przez skarżącego spełniony. Wniosek o przywrócenie terminu złożył on bowiem w dniu 3 marca 2010 r. (data nadania przesyłki w urzędzie pocztowym), a przedmiotowy termin rozpoczął bieg w dniu 2 marca 2010 r., to jest w dacie doręczenia skarżącemu odpisu postanowienia o odrzuceniu skargi. Skoro bowiem przyczyną spóźnienia w nadesłaniu wymaganych odpisów skargi był - zgodnie z jego oświadczeniem - brak świadomości o wezwaniu go do dokonania omawianej czynności, to należało uznać, że datą początkową biegu terminu do złożenia rozpoznanego wniosku był dzień, w którym strona powzięła wiadomość o tym fakcie. Wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu skarżący nadesłał trzy odpisy skargi. Zachowany więc został również wymóg określony w art. 87 § 4 p.p.s.a.
Sąd wskazał, iż wobec spełnienia przez skarżącego wymogów formalnych wniosku należało rozważyć, czy zachodzi przesłanka wskazana w art. 86 § 1 zd. 1 p.p.s.a., a mianowicie, czy uchybienie terminu nastąpiło bez winy skarżącego. Sąd stwierdził, że nie sposób uznać, aby podnoszona przez skarżącego w tym zakresie argumentacja zasługiwała na uwzględnienie. M. J. powołał się bowiem na okoliczność, która miała świadczyć nie tyle o braku jego winy w uchybieniu terminu, ile o tym, że uchybienie to w ogóle nie miało miejsca. W swoich wywodach zakwestionował on fakt doręczenia mu wezwania o uzupełnienie braków formalnych skargi. Sąd wskazał, iż zarzut ten jest nietrafny, gdyż z dołączonego do akt sprawy zwrotnego potwierdzenia odbioru (karta nr 9) wynika jednoznacznie, iż wezwanie do uzupełnienia braków formalnych skargi z dnia 26 stycznia 2010 r. zostało odebrane przez żonę skarżącego B. J. w dniu 29 stycznia 2010 r., która potwierdziła odbiór przesyłki własnoręcznym wyraźnym i czytelnym podpisem. Doręczenie to nastąpiło zatem zgodnie z obowiązującym prawem w trybie art. 72 p.p.s.a. Skarżący nie poparł przy tym swoich twierdzeń stosownymi dokumentami, oświadczeniami odpowiednich osób, bądź innym przeciwdowodem mogącym przeczyć okoliczności stwierdzonej w zwrotnym potwierdzeniu odbioru poczty.