Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Miron po rozpoznaniu w dniu 6 lipca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia P. P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 14 marca 2016 r. sygn. akt II SA/Kr 129/16 o odmowie dopuszczenia do udziału w postępowaniu w charakterze uczestnika postępowania w sprawie ze skargi S. C. na uchwałę Rady Miejskiej w Olkuszu z dnia 15 czerwca 2010 r. nr XLIX/526/2010 w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Osiek południe - Zimnodół postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 14 marca 2016 r. sygn. akt II SA/Kr 129/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił wniosek P. P. o dopuszczenie do udziału w postępowaniu ze skargi S. C. na uchwałę Rady Miejskiej w Olkuszu z dnia 15 czerwca 2010 r. nr XLIX/526/2010 w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Osiek południe - Zimnodół.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że P. P. argumentował wniosek o dopuszczenie go do udziału w postępowaniu w charakterze uczestnika tym, że wynik postępowania dotyczy jego interesu prawnego. Interes prawny wywodzi on z prawa własności nieruchomości składającej się z działek nr [...], [...] i [...] położonych w Z., na której realizuje inwestycję budowy farmy wiatrowej a możliwość i sposób zagospodarowania nieruchomości określone zostaną w wyniku postępowania przed sądem.
Sąd pierwszej instancji uznał, że wniosek nie zasługuje na uwzględnienie. Wyjaśnił, że przymiot strony w postępowaniu kwestionującym legalność miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego kształtowany jest na innych zasadach niż w postępowaniu dotyczącym indywidualnej sprawy administracyjnej regulowanej przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego, co wynika z przepisu art. 101 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446; dalej: ustawa o samorządzie gminnym). Sąd wskazał, że w niniejszej sprawie kontrola sądowa odbywa się w ramach wyznaczonych indywidualnym interesem prawnym, na który powołuje się skarżący S. C. i po jego uprzednim zbadaniu. Żaden inny podmiot nie może powoływać się na swój własny interes prawny w postępowaniu, które wyłącznie dotyczy interesu prawnego wnoszącego skargę - może sam wnieść skargę. W konsekwencji powyższego w postępowaniu sądowym będącym następstwem wniesienia skargi na uchwałę planistyczną nie mogą brać udziału inne podmioty a przepis art. 33 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej: p.p.s.a.) nie ma tu zastosowania.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł P. P. Zarzucił on Sądowi pierwszej instancji naruszenie art. 33 § 2 p.p.s.a. oraz art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. W konsekwencji wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia lub ewentualnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi pierwszej instancji.
W ocenie wnoszącego zażalenie przepis art. 33 § 2 p.p.s.a. nie ogranicza w sposób wyraźny jego zastosowania wyłącznie do postępowań administracyjnych, które były prowadzone w oparciu o przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. Jego zdaniem za zawężającą wykładnią tego przepisu nie przemawia również art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. Wskazano, że przepis ten wymaga wyczerpania procedury w niej określonej wyłącznie przez podmiot, który jako pierwszy zamierza złożyć skargę na uchwalę organu gminy. Nie ma on natomiast zastosowania w sytuacjach, gdy dany podmiot, opierający się na własnym interesie prawnym, zamierza jedynie wstąpić do już zainicjowanego skargą postępowania sądowego.