Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak po rozpoznaniu w dniu 12 lipca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia T.S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 26 kwietnia 2016 r. sygn. akt IV SA/Po 1052/14 o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 20 stycznia 2015 r. sygn. akt IV SA/Po 1052/14 oddalającego skargę T.S. na decyzję Wielkopolskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Poznaniu z [...] lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie nakazu wykonania określonego obowiązku postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z 26 kwietnia 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu odrzucił wniosek T.S. (dalej jako "skarżący") o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku tego Sądu z 20 stycznia 2015 r. w sprawie ze skargi na decyzję Wielkopolskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Poznaniu z [...] lipca 2014 r. w przedmiocie nakazu wykonania określonego obowiązku.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że odpis wyroku wraz z uzasadnieniem, doręczono pełnomocnikowi skarżącego 10 lutego 2015 r. W terminie otwartym do wniesienia skargi kasacyjnej skarżący złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy przez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego. Postanowieniem z 21 kwietnia 2015 r. Sąd I instancji odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy.
Następnie pismem z 5 kwietnia 2016 r. skarżący wystąpił z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej. W uzasadnieniu wyjaśnił, że wniosek składa z uwagi na nowe nadzwyczajne okoliczności i wyjątkową sytuację. Skarżący skierował pismo do Komisji Europejskiej, której przedstawiciel w odpowiedzi skierował skarżącego na drogą dochodzenia roszczeń przed sądem krajowym.
Odrzucając wniosek Sąd I instancji wyjaśnił, że po upływie roku od uchybionego terminu, jego przywrócenie jest dopuszczalne tylko w przypadkach wyjątkowych. Termin do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku z 20 stycznia 2015 r. upłynął 12 marca 2015 r., natomiast wniosek o przywrócenie terminu został złożony 5 kwietnia 2016 r.
W ocenie Sądu I instancji, w sprawie nie wystąpił przypadek wyjątkowy pozwalający na przywrócenie terminu. Wskazane przez skarżącego pismo zostało wydane na skutek skargi przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie naruszenia zasady swobodnego przepływu towarów i jest pismem dotyczącym zamknięcia sprawy. Z pisma wynika wprost, że stanowi ono odpowiedź na argumenty podniesione przez skarżącego we wcześniejszej korespondencji z Komisją i ocenione już przez właściwe służby. Służby te były wówczas zdania, że decyzja będąca przedmiotem sprawy jest jednostkowym przypadkiem praktyki administracyjnej, indywidualną decyzją wydaną przez "Sanepid", w odpowiedzi na konkretny wniosek, a nie skutkiem naruszania przepisów prawa UE. Komisja Europejska nie ma uprawnień do działania w odniesieniu do indywidualnych przypadków, które nie ujawniają ogólniejszej praktyki polegającej na naruszaniu prawa UE. Takie przypadki, podobnie jak sytuacje domniemanego naruszenia wyłącznie prawa krajowego powinny być rozpatrywane w ramach krajowego systemu dochodzenia roszczeń. Służby Komisji wskazały, że podtrzymują tę samą opinię, która została już wyrażona we wcześniejszym piśmie, a sprawa zostanie w związku z tym zamknięta.
Sąd I instancji stwierdził, że wbrew argumentom wniosku o przywrócenie terminu, skarżący nie został skierowany pismem Komisji Europejskiej do Sądu, a wyjaśnienia przedstawiciela Komisji nie zawierało sugestii, że wobec skarżącego nie zaczął biec termin do wniesienia skargi kasacyjnej lub, że bieg terminu do wniesienia skargi kasacyjnej został zawieszony wskutek zwrócenia się przez skarżącego do Komisji. W ocenie Sądu I instancji, prowadzenie korespondencji z Komisją Europejską, a nawet wniesienie skargi przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej, nie miały żadnego związku proceduralnego z niniejszą sprawą. Nie wystąpił zatem wyjątkowy przypadek pozwalający na przywrócenie terminu po upływie roku od jego uchybienia. Z wniosku skarżącego nie wynika również, żeby wystąpiły nadzwyczajne przeszkody uniemożliwiające złożenie wcześniej wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej.