Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Łuczaj po rozpoznaniu w dniu 15 września 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia T. L. i E. L. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 2 czerwca 2009 r., sygn. akt II SA/Gd 198/09 oddalające wniosek T. L. i E. L. o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia w sprawie ze skargi T. L. i E. L. na postanowienie Pomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w G. z dnia [...] lutego 2009 r., nr [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia do rozbiórki obiektu budowlanego postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 2 czerwca 2009 r., sygn. akt II SA/Gd 198/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił wniosek T. L. i E. L. o wstrzymanie wykonania postanowienia Pomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] lutego 2009 r. w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia do rozbiórki obiektu budowlanego.
Uzasadniając powyższe orzeczenie Sąd pierwszej instancji podał, iż w skardze na postanowienie Pomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w G. z dnia [...] lutego 2009 r. utrzymujące w mocy postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w P. z dnia [...] kwietnia 2008 r. nakładające na skarżących grzywnę w celu przymuszenia do wykonania obowiązku rozbiórki obiektu budowlanego w wysokości 10.000,00 zł T. L. i E. L. wnieśli o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia. W uzasadnieniu wniosku podnieśli, że uiszczenie grzywny pozbawi skarżących na kilka miesięcy środków niezbędnych do życia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wskazał, że stosownie do treści art. 61 § 1 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) wniesienie skargi do sądu nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu lub czynności. Jednakże po przekazaniu sądowi skargi sąd ten może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji w całości lub w części, jeżeli wskutek jej wykonania zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Sąd uznał, iż podana przez skarżących podstawa wstrzymania zaskarżonego aktu, tj. pozbawienie na kilka miesięcy środków niezbędnych do życia nie może być podstawą wstrzymania zaskarżonego postanowienia, gdyż celem instytucji wstrzymania jest ochrona stron postępowania jedynie w szczególnych sytuacjach, gdy wskutek wykonania zaskarżonego aktu może dojść do niebezpieczeństwa powstania szkody, czyli określonej starty, czy też skutków trudnych do odwrócenia w aspekcie materialnym. Chodzi o taką szkodę, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego.
Nadto Sąd podał, że warunkiem wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności jest wykazanie przez stronę we wniosku okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Uzasadnienie wniosku winno odnosić się do konkretnych okoliczności świadczących o zasadności wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności. W ocenie Sądu pierwszej instancji skarżący nie wykazali takich konkretnych okoliczności.
Sąd pierwszej instancji podkreślił także, że trudności finansowe strony nie mogą być uznane za równoznaczne z przesłankami wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia wskazanymi w art. 61 § 3 p.p.s.a. Nadto nałożona na skarżących grzywna w celu przymuszenia do wykonania obowiązku rozbiórki obiektu budowlanego jest świadczeniem pieniężnym, wobec czego jego wykonanie nie spowodowałoby niemożności zwrotu przedmiotu świadczenia w tej samej postaci w przypadku uwzględnienia skargi.