II OZ 75 / 14 POSTANOWIENIE Dnia 30 stycznia 2014 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Maria Czapska - Górnikiewicz po rozpoznaniu w dniu 30 stycznia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. T. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 grudnia 2013 r. sygn. akt VII SA/Wa 1804/13 w zakresie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi M. T. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Warszawie z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej postanawia: oddalić zażalenie.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 30 grudnia 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił skarżącemu M. T. przywrócenia terminu do wniesienia skargi na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Warszawie z dnia [...] sierpnia 2012 r., utrzymującą w mocy decyzję organu I instancji z dnia [...] lipca 2012 r. o braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej - zatrucia ostre oraz przewlekłe lub ich następstwa, wywołane przez substancje chemiczne.
W uzasadnieniu powyższego postanowienia Sąd pierwszej instancji wskazał, iż skargę M. T. wniósł w dniu 24 lipca 2013 r., zaś zaskarżona decyzja została mu doręczona w dniu 10 września 2012 r. Termin do wniesienia skargi upłynął w dniu 10 października 2012 r. Skarga została, zatem wniesiona z uchybieniem terminu.
We wniosku o przywrócenie terminu skarżący wskazał, że uchybienie terminu do wniesienia skargi nastąpiło bez jego winy, albowiem jest chory (problemy gastrologiczne oraz psychiczne), co uniemożliwia mu normalne funkcjonowanie. Do wniosku oraz kolejnych pism procesowych dołączył dokumentację medyczną z poradni zdrowia psychicznego, poradni stomatologicznej oraz gastrologicznej.
Rozpoznając powyższy wniosek, Wojewódzki Sąd Administracyjny wskazał, jakie warunki winien spełniać wniosek o przywrócenie terminu (art. 86 i art. 87 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.- zwanej dalej P.p.s.a.). Mając na uwadze postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 listopada 2013 r. sygn. akt II OZ 974/13, uznał, iż wniosek skarżącego należało rozpoznać merytorycznie. W niniejszej sprawie nie było możliwości ustalenia momentu, w którym ustała przyczyna uchybienia terminu. Niedokonanie czynności w sprawie niewątpliwie powoduje także dla strony ujemne skutki w postaci odrzucenia skargi, a co za tym idzie powoduje, że skarga nie będzie rozpoznana merytorycznie. Za konieczne uznał jednak Sąd spełnienie łączne wszystkich pozostałych przesłanek uzasadniających przywrócenie terminu do dokonania czynności.
Dokonując następnie analizy pojęcia "braku winy" w świetle poglądów orzecznictwa, Sąd pierwszej instancji uznał, iż skarżący nie uprawdopodobnił zaistnienia po jego stronie braku winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi. W licznych pismach procesowych twierdził, że ma chory przewód pokarmowy, jest wrażliwy na substancje chemiczne, których zapachy powodują objawy ze strony przewodu pokarmowego. Twierdził, że został skierowany do poradni zdrowia psychicznego z powodu nerwicy, otrzymywał leki, których nie tolerował, a to powodowało jego osłabienie psychiczne i fizyczne. Prawdopodobnie "był w depresji". Wskazane dolegliwości, jak podaje skarżący, uniemożliwiały mu normalne funkcjonowanie.
Mając na uwadze powyższe twierdzenia skarżącego, Sąd dokonał analizy zebranego materiału w postaci dokumentacji medycznej złożonej do sprawy i stwierdził, że materiał ten nie potwierdza okoliczności braku winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi. Zaświadczenie lekarskie z dnia 19 lutego 2013 r., karta badania endoskopowego z dnia 29 sierpnia 2011 r., informacja dla lekarza kierującego z dnia 9 sierpnia 2012 r. o konieczności leczenia w poradni zdrowia psychicznego, informacja dla lekarza kierującego z dnia 16 kwietnia 2010 r. o braku konieczności leczenia w poradni gastrologicznej, wynik konsultacji psychologicznej z dnia 29 października 2010 r., karta choroby poradni stomatologicznej, historia choroby z poradni zdrowia psychicznego, dołączone do pisma z dnia 23 grudnia 2013 r.: informacja dla lekarza kierującego o braku konieczności leczenia w poradni gastrologicznej z dnia 31 października 2013 r., historia zdrowia i choroby z poradni alergologicznej z dnia 17 grudnia 2013 r., orzeczenie komisji lekarskiej ZUS z dnia 17 marca 2010 r., badanie gastroskopowe z dnia 18 października 2013 r. oraz karta choroby z poradni chorób płuc (pierwszy wpis z 17 stycznia 1991 r.) nie wskazują, aby skarżący cierpiał na schorzenia uniemożliwiające mu, czy chociażby utrudniające, normalne codzienne funkcjonowanie, w tym w okresie biegu terminu do wniesienia skargi. Historia choroby z poradni zdrowia psychicznego nie potwierdza, aby skarżący cierpiał na depresję, a wstępnie zdiagnozowane u niego zaburzenia psychiczne (uporczywe zaburzenia urojeniowe, zaburzenia hipochondryczne), na podstawie analizy ww. dokumentacji, nie wskazują, aby skarżący z ich powodu miał uniemożliwione podejmowanie codziennych czynności. Z licznej dokumentacji medycznej nie wynika, ażeby w terminie otwartym do wniesienia skargi nastąpiło, przykładowo, takie nasilenie objawów którejś z dolegliwości skarżącego, że uniemożliwiałoby mu to dokonanie ww. czynności procesowej w terminie, także przy pomocy osób trzecich. Skarżący leczył się ambulatoryjnie w poradni zdrowia psychicznego w okresie od 11 czerwca 2012 r. do 9 sierpnia 2012 r., a kolejny wpis w karcie choroby pochodzi dopiero z dnia 31 stycznia 2013 r.