Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Paweł Miładowski po rozpoznaniu w dniu 29 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy w przedmiocie sprostowania z urzędu oczywistej omyłki pisarskiej w postanowieniu Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 września 2013 r., sygn. akt II OZ 763/13 wydanym po rozpoznaniu zażalenia D. Ż. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 10 lipca 2013 r., sygn. akt II SA/Rz 619/13 wzywającego do uiszczenia wpisu od skargi w sprawie ze skargi D. Ż. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Rzeszowie z dnia [...] marca 2013 r., nr [...] w przedmiocie lokalizacji inwestycji celu publicznego postanawia: sprostować oczywistą omyłkę pisarską w sentencji i uzasadnieniu postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 września 2013 r., sygn. akt II OZ 763/13 w ten sposób, że zamiast żeńskiego imienia D. wpisać męskie imię D.
Zgodnie z art.156 § 1 w ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z zm.) - zwanej dalej p.p.s.a. - Sąd może z urzędu sprostować w wyroku niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki.
Sprostowanie sąd może postanowić na posiedzeniu niejawnym - art. 156 § 2 p.p.s.a.
Sprostowaniu podlegają wadliwości występujące zarówno w samej sentencji orzeczenia i w jego komparycji (np. niewłaściwe, niedokładne określenie sądu, określenie żądania, itp.) jak i w uzasadnieniu orzeczenia. Niedokładność lub omyłka może dotyczyć na przykład oznaczenia stron, oznaczenia (daty, znaku, sygnatury) zaskarżonego aktu lub czynności oraz nazwy organu, który wydał zaskarżony akt lub podjął zaskarżoną czynność.
Zażalenie na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie wniósł D.Ż. Tymczasem w postanowieniu z dnia 18 września 2013 r. Naczelny Sąd Administracyjny błędnie wskazywał, że skarżącym jest D. Ż. A zatem, zamiast żeńskiego imienia D. w sentencji i uzasadnieniu tego postanowienia winno być męskie imię D.
Wobec powyższego, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 156 § 1 i 2 w związku z art. 166 i art. 193 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w postanowieniu.