Zażalenie na postanowienie WSA w Krakowie w sprawie ze skargi na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w Warszawie , Nr [...] w przedmiocie odmowy zmiany decyzji w przedmiocie świadczenia pieniężnego przysługującego osobom deportowanym
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zygmunt Niewiadomski, , , po rozpoznaniu w dniu 17 września 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 26 czerwca 2009 r., sygn. akt II SA/Kr 641/09 o odmowie przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi w sprawie ze skargi A. M. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w Warszawie z dnia [...] marca 2009 r., Nr [...] w przedmiocie odmowy zmiany decyzji w przedmiocie świadczenia pieniężnego przysługującego osobom deportowanym postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 26 czerwca 2009 r., sygn. akt II SA/Kr 641/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odmówił skarżącemu A. M. przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi na decyzję Kierownika Urzędu Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w Warszawie z dnia [...] marca 2009 r., Nr [...].

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia, Sąd pierwszej instancji wskazał, że pismem z dnia 14 maja 2009 r. (doręczonym w dniu 18 maja 2008 r.), wezwano pełnomocnika skarżącego, do uzupełnienia w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia skargi, braków formalnych skargi, poprzez złożenie pełnomocnictwa procesowego do działania w imieniu skarżącego. Pismem z dnia 9 czerwca 2009 r., pełnomocnik skarżącego wniósł wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi, wraz z dokumentem pełnomocnictwa podpisanym przez skarżącego w dniu 5 czerwca 2009 r.

Uzasadniając wniosek o przywrócenie terminu, pełnomocnik wskazał, że wezwanie sądu zaskoczyło skarżącego, który przebywał w tym czasie za granicą i dopiero 5 czerwca 2009 r. był w stanie stawić się w kancelarii i podpisać pełnomocnictwo. Ponadto, skarżący już raz udzielił pełnomocnictwa w postępowaniu administracyjnym, którego zakres rozciągał się także na postępowanie przed sądami właściwymi w sprawie. Na to pełnomocnictwo adwokat powołał się również w złożonej skardze. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie uznał, iż A. M. nie można przypisać winy w uchybieniu terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi, ponieważ udzielił wcześniej skutecznie pełnomocnictwa i nie musiał później wykazywać zainteresowania tokiem postępowania administracyjnego. Sąd pierwszej instancji stwierdził natomiast, iż pełnomocnik nie wykazał braku swojej winy w uchybieniu terminu. Przy pierwszej czynności procesowej, pełnomocnik ma obowiązek dołączyć do akt pełnomocnictwo z podpisem mocodawcy lub wierzytelny odpis pełnomocnictwa. W ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, pełnomocnik nie posiadając kolejnego egzemplarza pełnomocnictwa, mógł uzyskać kopię z akt administracyjnych i po uwierzytelnieniu przedłożyć w sądzie, w zakreślonym siedmiodniowym terminie. Z tego względu, poprzestanie na skontaktowaniu się z klientem przebywającym za granicą nie stanowi o zachowaniu wymaganej, należytej staranności, do jakiej był zobowiązany.

W uzasadnieniu zażalenia z dnia 20 lipca 2009 r. na postanowienie Sądu pierwszej instancji, adwokat skarżącego wskazał, że pismem z dnia 14 maja 2009 r. wezwano pełnomocnika do "złożenia pełnomocnictwa (...), zgodnie z art. 35 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi". To według skarżącego oznaczało, że Sąd pierwszej instancji dostrzegł nieprawidłowości w pełnomocnictwie znajdującym się w aktach sprawy. Dlatego też, pełnomocnik podjął kroki do uzyskania nowego pełnomocnictwa, a nie przedłożył uwierzytelnionej kserokopii udzielonego wcześniej pełnomocnictwa.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie może odnieść zamierzonych skutków.

Art. 35 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) określa, kto może być pełnomocnikiem strony w postępowaniu przed sądami administracyjnymi. W niniejszej sprawie, pełnomocnik działał na podstawie skutecznie udzielonego i nieodwołanego pełnomocnictwa, które jednakże nie zostało dołączone do złożonej skargi. Żadne okoliczności nie wskazywały na to, że w skierowanym do pełnomocnika wezwaniu, Sąd kwestionował zakres umocowania wynikający z pełnomocnictwa lub miał inne zastrzeżenia dotyczące wskazanego dokumentu. Sąd pierwszej instancji wskazywał tylko na potrzebę przesłania pełnomocnictwa jako takiego.

Prawidłowo Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie ocenił, iż pełnomocnik nie uprawdopodobnił braku swojej winy w uchybieniu terminu do złożenia pełnomocnictwa. Przede wszystkim, jako profesjonalny pełnomocnik, powinien samodzielnie ocenić, czy udzielone mu pełnomocnictwo jest wystarczające do występowania przed sądami administracyjnymi. Zgodnie z art. 37 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, pełnomocnik obowiązany jest przy pierwszej czynności procesowej dołączyć do akt sprawy pełnomocnictwo z podpisem mocodawcy lub wierzytelny odpis pełnomocnictwa. Uznając, że jest prawidłowo umocowany do działania, pełnomocnik powinien był załączyć do sporządzonej przez siebie skargi dokument pełnomocnictwa znajdującego się w aktach administracyjnych sprawy. Przypomnieć należy, iż przedmiotem rozstrzygnięcia w tej sprawie jest stwierdzenie, czy w istocie pełnomocnik strony skarżącej wykazał okoliczności wyłączające jego winę, a nie, czy prawidłowe było wezwanie z dnia 14 maja 2009 r. do uzupełnienia braków formalnych pisma.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji, na mocy art. 184 w związku z art. 197 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Strona 1/1