Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w przedmiocie nałożenia obowiązku wykonania oceny stanu technicznego budynku
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska po rozpoznaniu w dniu 19 września 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Wspólnoty Mieszkaniowej "[...]" w W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 maja 2013 r., sygn. akt VII SA/Wa 608/13 o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia skargi na postanowienie Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] stycznia 2012 r., nr [...] w przedmiocie nałożenia obowiązku wykonania oceny stanu technicznego budynku postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie strona 1/2

Postanowieniem z dnia 23 maja 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił Wspólnocie Mieszkaniowej "[...]" w W. przywrócenia terminu do wniesienia skargi na postanowienie Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] stycznia 2012 r., nr [...] w przedmiocie nałożenia obowiązku wykonania oceny stanu technicznego budynku.

W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że w dniu [...] lutego 2013 r. (data stempla pocztowego) Wspólnota Mieszkaniowa "[...]" w W. wniosła skargę na postanowienie Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] stycznia 2013 r., które zostało doręczone pełnomocnikowi skarżącej w dniu 11 stycznia 2013 r., co wynika ze zwrotnego potwierdzenia odbioru znajdującego się w aktach sprawy. W związku z powyższym, Sąd I instancji wskazał, że termin do wniesienia skargi upłynął z dniem 11 lutego 2013 r. Skarga została zatem wniesiona z uchybieniem ww. terminu.

Sąd I instancji uznał, że uzasadnienie wniosku o przywrócenie terminu, w którym M. B. wskazał, że w okresie od 29 stycznia 2013 r. do 17 lutego 2013 r. chorował, leżał w łóżku i nie był w stanie zajmować się sprawami swojej firmy oraz podnosił, że przed chorobą intensywnie zajmował się rozliczeniami Wspólnot Mieszkaniowych jest niewystarczające do uznania, że został uprawdopodobniony brak winy w uchybieniu terminu do złożenia skargi.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniosła Wspólnota Mieszkaniowa "[...]" w W. podnosząc, że Sąd I instancji w zaskarżonym postanowieniu z dnia 23 maja 2013 r. skupił się na podważeniu wiarygodności pełnomocnika Wspólnoty, pełnomocnik prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i nie musi dokumentować okresów choroby. M. B. wskazał także, że należy wziąć pod uwagę zasadę domniemanej niewinności i dobrej wiary, w jego przekonaniu Sąd I instancji nie udowodnił ani winy niedopełnienia spoczywających na pełnomocniku obowiązków, ani działania w złej wierze, co mogło skutkować odmówieniem przywrócenia terminu do wniesienia skargi. Powołując się na powyższe zarzuty wniesiono o uchylenie postanowienia.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 86 § 1 zdanie 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej p.p.s.a.) jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.

Warunkiem skuteczności wniosku o przywrócenie uchybionego terminu jest łączne spełnienie przesłanek ustanowionych w przepisach art. 86 i art. 87 p.p.s.a.: uprawdopodobnienie przez stronę braku winy w uchybieniu terminu (art. 86 § 1 i art. 87 § 2), spowodowanie przez uchybienie terminu ujemnych skutków dla strony (art. 86 § 2), dochowanie terminu do wniesienia wniosku (art. 87 § 1), dopełnienie uchybionej czynności (art. 87 § 4).

Wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi powinien zatem powoływać się na okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu, które zapewniają uprawdopodobnienie zasadności tego wniosku.

Strona 1/2