Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Stahl (spr.), Sędziowie NSA, Protokolant, po rozpoznaniu w dniu 12 października 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia E. W. - J. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 czerwca 2005 r., sygn. akt IV SA/Wa 412/04 o oddaleniu wniosku skarżącej o wyłączenie sędziego Z. F. w sprawie ze skargi E. W. - J. na decyzję Ministra Środowiska z dnia 14 kwietnia 2004 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie ustanowienia strefy ochrony bezpośredniej p o s t a n a w i a oddalić zażalenie
Zaskarżonym postanowieniem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił wniosek skarżącej E. W. - J. o wyłączenie od rozpoznania przedmiotowej sprawy na decyzję Ministra Środowiska z dnia 14 kwietnia 2004 r. sędziego Wydziału IV Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie Z. F.. W ocenie Sądu okoliczności sprawy oraz oświadczenie sędziego wskazują, że w sprawie tej nie zachodzą przesłanki określone w art. 18 lub 19 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), na podstawie których można wyłączyć sędziego od udziału w rozpoznawaniu sprawy.
Na powyższe postanowienie Sądu zażalenie złożyła adwokat K. S., substytut adwokata G. N., wnosząc o "skontrolowanie instancyjne działań podejmowanych przez sędziego (..) gdyż istnieją wątpliwości co do bezstronności sędziego, mimo złożenia oświadczenia przez sędziego".
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie jest zasadne. Stosownie do przepisu art. 19 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli między nim a jedną ze stron lub jej przedstawicielem zachodzi stosunek osobisty tego rodzaju, że mógłby wywołać wątpliwości, co do bezstronności sędziego. Należy zauważyć, że nie wszystkie stosunki osobiste wywołują wątpliwości, co do bezstronności sędziego w sprawie. Aby wątpliwości te mogły zostać uznane za podstawę orzeczenia o wyłączeniu sędziego od rozstrzygania w danej sprawie, muszą być uzasadnione. Nie można żądać wyłączenia sędziego jedynie w oparciu o przeświadczenie, że sędzia jest nieobiektywny.
Sygn. akt II OZ 780/05
W sprawie niniejszej sędzia, którego wyłączenia domaga się skarżąca, złożyła oświadczenie (k.90 akt sparwy), z którego wynika, że sędziego nie łączy żaden stosunek ze stroną ani pełnomocnikiem, który mógłby wywołać wątpliwości co do bezstronności sędziego, ani żadna podstawa wyłączenia w oparciu o art. 18 § 1 powołanej ustawy. Jak wskazał Sąd Najwyższy w orzeczeniu z dnia 25 sierpnia 1971 r. ( I CZ 121/71, OSNNCP z 1972 r., nr 3, poz. 75) "autorytet moralny sędziego przemawia za wiarygodnością złożonego wyjaśnienia i jeżeli strona, która żąda wyłączenia zaprzecza jego prawdziwości, obowiązana jest wskazać okoliczności, które by podważały wiarygodność oświadczenia sędziego". W zażaleniu na postanowienie oddalające wniosek skarżącej nie powołano żadnych okoliczności, które wypełniałyby powyższe wskazanie.
W świetle powyższych okoliczności oraz akt sprawy należy stwierdzić, że brak jest podstaw do wyłączenia sędziego w oparciu o przepisy art. 18 i 19 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Z powyższych przyczyn Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, jak w sentencji postanowienia w oparciu o art. 184 w zw. z art. 197 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.