Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w sprawie ze skargi na decyzję Wojewody Mazowieckiego , nr [...] w przedmiocie odmowy zatwierdzenia projektu budowlanego zamiennego
Sentencja

Dnia 15 września 2011 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Marzenna Linska - Wawrzon po rozpoznaniu w dniu 15 września 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. B. i P. B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 kwietnia 2011 r., sygn. akt VII SA/Wa 2173/10 o odrzuceniu wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi M. B. i P. B. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] lipca 2010 r., nr [...] w przedmiocie odmowy zatwierdzenia projektu budowlanego zamiennego postanawia: oddalić zażalenie

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 21 kwietnia 2011 r., sygn. akt VII SA/Wa 2173/10, odrzucił wniosek M. B. i P. B. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] lipca 2010 r., nr [...], w przedmiocie odmowy zatwierdzenia projektu budowlanego zamiennego.

W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że postanowieniem z dnia 22 listopada 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę M. B. i P. B. Odpis tego postanowienia z uzasadnieniem został doręczony pełnomocnikowi skarżących w dniu 29 listopada 2010 r., natomiast wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi został wniesiony w dniu 17 stycznia 2011 r.

Sąd podniósł, że 7-dniowy termin do wystąpienia z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, wynikający z art. 87 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. dalej zwana "p.p.s.a."), rozpoczął bieg od dnia 29 listopada 2010 r., tj. od dnia doręczenia pełnomocnikowi skarżących odpisu postanowienia odrzucającego skargę, ponieważ z jego uzasadnienia pełnomocnik skarżących powziął wiadomość, iż skarga została wniesiona po terminie. Z uwagi na to, że ostatni dzień terminu do wystąpienia z przedmiotowym wnioskiem przypadał na dzień 6 grudnia 2010 r., Sąd uznał wniosek złożony w dniu 17 stycznia 2011 r. za spóźniony i odrzucił na podstawie art. 88 p.p.s.a.

Profesjonalny pełnomocnik M. B. i P. B., w terminie otwartym do wniesienia zażalenia na powyższe postanowienie, wniósł pismo zatytułowane "skarga". W jego treści zarzucił naruszenie przepisów postępowania art. 285a p.p.s.a., który dopuszcza możliwość wniesienia skargi w terminie dwóch lat od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, którego dotyczyła skarga. Skarżącym została wyrządzona krzywda, ponieważ odrzucenie wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi nie pozwala im dochodzić swoich praw, co stanowi także obrazę art. 32 Konstytucji RP. Z tych względów wniósł o uchylenie postanowienia w całości.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:

Zażalenie nie ma usprawiedliwionych podstaw.

W pierwszej kolejności wskazać trzeba, że mimo nazwy pisma uznać należało, że było to zażalenie o czym świadczy jego treść. Jednakże zarzuty w nim podniesione nie odnoszą się w żaden sposób do istoty rozstrzygnięcia objętego zaskarżonym postanowieniem. Sąd I instancji orzekł o odrzuceniu wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej z uwagi na uchybienie 7-dniowego terminu do wystąpienia z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.

Zgodnie z art. 86 § 1 p.p.s.a. uchybiony termin do dokonania określonej czynności procesowej Sąd może przywrócić na wniosek strony, jednakże wniosek ten musi spełniać określone przepisami warunki. Stosownie natomiast do art. 87 p.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu należy wnieść w terminie siedmiu dni od momentu ustania przyczyny uchybienia, dokonać uchybionej czynności, uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminowi. Warunkiem więc rozpoznania takiego wniosku jest jego złożenie w terminie siedmiu dni od dnia, w którym ustała przyczyna uniemożliwiająca dokonanie czynności procesowej w terminie. Wymóg zgłoszenia wniosku o przywrócenie terminu w powyższym siedmiodniowym terminie jest warunkiem formalnym rozpoznania wniosku, który sąd ma obowiązek zbadać przed dokonaniem jego oceny merytorycznej, a więc przed rozpoznaniem czy uchybienie terminowi nastąpiło bez winy strony. Niezachowanie siedmiodniowego terminu powoduje odrzucenie wniosku na podstawie art. 88 p.p.s.a.

Pełnomocnik strony nie zakwestionował w zażaleniu ustaleń przyjętych przez Sąd I instancji, ani też dokonanej subsumpcji. Sąd I instancji badając termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu zasadnie przyjął, że datą początkową jego biegu była data w której pełnomocnik skarżących dowiedział się o treści postanowienia z dnia 22 listopada 2010 r., tj. 29 listopada 2010 r. W konsekwencji Sąd w pełni prawidłowo stwierdził również, że złożony w dniu 17 stycznia 2011 r. wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi był spóźniony i podlegał odrzuceniu.

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego nie można zarzucić Sądowi I instancji naruszenia art. 285a p.p.s.a., ponieważ Sąd nie stosował tego przepisu orzekając o odrzuceniu wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Przepis art. 285a p.p.s.a. statuuje warunki dopuszczalności wniesienia skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, a więc dotyczy odrębnego środka prawnego, który nie był przedmiotem rozpoznania przez Sąd I instancji.

Odnosząc się natomiast do zarzucanego w zażaleniu nadmiernego formalizmu, należy podkreślić wagę terminów ustawowych, a jednocześnie możliwość skorzystania z instytucji przywrócenia terminu, która w wystarczający sposób łagodzi rygorystyczne skutki związane z przekroczeniem terminów ustawowych.

Z powyższych przyczyn Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art.184 w zw. z art.197 § 2 p.p.s.a. orzekł, jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1