Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Teresa Kobylecka, po rozpoznaniu w dniu 18 sierpnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia S. W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 23 maja 2017r. sygn. akt II SA/Gd 149/17 w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia skargi na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w G. z dnia 18 lipca 2016r. sygn. akt ... w przedmiocie wydania zaświadczenia o zgodności budowy z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego postanawia oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 23 maja 2017r., sygn. akt II SA/Gd 149/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odmówił S. W., zw. dalej skarżącym, przywrócenia terminu do wniesienia skargi na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w G. z dnia 18 lipca 2016r., sygn. akt ..., w przedmiocie wydania zaświadczenia o zgodności budowy z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.
W motywach rozstrzygnięcia Sąd I instancji wskazał, że w dniu 7 lutego 2017r. S. W., reprezentowany przez adwokata, wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w G. z dnia 18 lipca 2016r., sygn. akt ..., utrzymującej w mocy postanowienie Wójta Gminy K. z dnia 26 marca 2015r. w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia o zgodności zamierzenia budowlanego polegającego na budowie altany ogrodowej na działce nr ... położonej w obrębie R. z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obrębu geodezyjnego R. na terenie Gminy K.
W skardze skarżący sformułował wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, albowiem uchybienie terminu nastąpiło bez jego winy. Uzasadniając ten wniosek wyjaśnił, że skarżący prosił "wcześniejszego pełnomocnika nieprofesjonalnego" o wniesienie skargi. Dopiero w dniu 1 lutego 2017r. dowiedział się, że taka skarga nie została wniesiona. Według skarżącego powyższe uzasadnia przywrócenie terminu, ponieważ jego uchybienie nastąpiło bez winny skarżącego.
Rozpoznając wniosek o przywrócenie terminu Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wskazał, że w ocenie sądu podniesione we wniosku o przywrócenie terminu okoliczności nie wskazują na brak winy skarżącego w uchybieniu terminu do wniesienia skargi.
Sąd I instancji wskazał, że w aktach sprawy administracyjnej brak jest co prawda zwrotnego poświadczenia odbioru przesyłki zawierającej postanowienie z dnia 18 lipca 2016r., jak również adnotacji o jej odbiorze osobistym, to jednak z treści wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi nie wynika, ażeby okoliczność skutecznego doręczenia skarżącemu postanowienia z dnia 18 lipca 2016r. była kwestionowana. Również skarżący występując o przywrócenie terminu potwierdził fakt jego uchybienia. W tej sytuacji sąd uznał za bezsporny fakt doręczenia zaskarżonego postanowienia oraz wniesienia skargi z uchybieniem terminu i rozważył argumentację skarżącego, która według niego przemawia za brakiem jego winy w uchybieniu terminu.
Sąd I instancji nie zgodził się ze stanowiskiem skarżącego, który obarczył odpowiedzialnością za uchybienie terminu pełnomocnika nieprofesjonalnego, który pomimo tego, że miał złożyć skargę, tego nie zrobił. Sąd wywiódł, że z akt sprawy administracyjnej wynika, że skarżący działał samodzielnie w postępowaniu administracyjnym i nie był przez nikogo reprezentowany. Jednak nawet jeśli zlecił wniesienie skargi pełnomocnikowi, w tym również pełnomocnikowi nieprofesjonalnemu, to uchybienie tego pełnomocnika należy traktować tak jak uchybienie mocodawcy. W przypadku pełnomocnika za jego błędy i zaniechania konsekwencje procesowe ponoszą strony postępowania. Ustanowiony pełnomocnik bowiem nabywa uprawnienia do działania w imieniu i ze skutkiem dla mocodawcy. Oznacza to, że osoba reprezentowana przez pełnomocnika działa w taki sposób, jakby sama dokonywała czynności procesowych, tyle że przy wykorzystaniu profesjonalnej bądź nieprofesjonalnej pomocy.