Zażalenie na postanowienie WSA w Bydgoszczy w sprawie ze skargi na uchwałę Rady Miasta G. , nr [...] w przedmiocie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy G.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Łuczaj po rozpoznaniu w dniu 30 września 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Wojewody K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 30 czerwca 2009 r., sygn. akt II SA/Bd 508/09 o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonej uchwały w sprawie ze skargi Wojewody K. na uchwałę Rady Miasta G. z dnia [...] 2008 r., nr [...] w przedmiocie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy G. postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie strona 1/2

Postanowieniem z dnia 30 czerwca 2009 r., sygn. akt II SA/Bd 508/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy odmówił wstrzymania uchwały Rady Miejskiej w G. z dnia [...] 2008 r., nr [...] w sprawie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy G.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Sąd podał, iż w skardze na powyższą uchwałę Wojewoda K. zawarł wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej uchwały wskazując, iż na podstawie tego aktu uchwalane są plany zagospodarowania przestrzennego. W ocenie Wojewody K. pozostawienie w obrocie prawnym kwestionowanej uchwały spowodować może wystąpienie niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Sąd pierwszej instancji powołał się na art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) i zaznaczył, że przepis ten wyklucza spośród aktów podlegających wstrzymaniu przepisy prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa stanowi inaczej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy stwierdził, iż zaskarżona uchwała jest aktem prawa miejscowego i jak wynika z § 4 uchwały weszła w życie z dniem podjęcia i została ogłoszona w sposób zwyczajowo przyjęty na terenie gminy.

Zażalenie na powyższe zarządzenie złożył Wojewoda K., wnosząc o jego zmianę poprzez uwzględnienie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej uchwały oraz zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych. Zaskarżonemu postanowieniu zarzucono naruszenie art. 61 § 3 p.p.s.a. w związku z art. 9 ust. 5 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.) poprzez niezastosowanie art. 9 ust. 5 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym i błędne przyjęcie, że studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania jest aktem prawa miejscowego oraz art. 2 ust. 1 z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz. U z 2007 r., Nr 68, poz. 449 z późn. zm.) poprzez jego niezastosowanie i uznanie, że akt wszedł w życie mimo nieogłoszenia w dzienniku urzędowym.

Wojewoda K. podniósł, że przepis art. 9 ust. 5 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym wyraźnie stanowi, że studium nie jest aktem prawa miejscowego. Wyjątek zaś zawarty w art. 61 § 3 p.p.s.a. odnosi się wyłącznie do aktów prawa miejscowego. Nadto żaden akt normatywny, nawet gdyby studium było aktem prawa miejscowego, nie może wejść w życie bez publikacji w stosownym dzienniku urzędowym o czym stanowi art. 2 ust. 1 ustawy o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych.

Naczelny Sąd Administracyjny, zważył co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Prawidłowość zaskarżonego postanowienia podlega ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego pod względem jego zgodności z regulacją zawartą w art. 61 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej "p.p.s.a.", gdyż ten przepis dotyczy udzielenia stronie skarżącej tymczasowej ochrony w postaci wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Strona 1/2