Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia del. WSA Arkadiusz Despot - Mładanowicz po rozpoznaniu w dniu 23 grudnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku M. S. o rozstrzygnięcie wątpliwości co treści postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 sierpnia 2008 r., sygn. akt II OZ 818/08 oddalającego zażalenie M. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 13 maja 2008 r., sygn. akt IV SA/Wr 178/08 o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu w sprawie ze skargi M. S. na orzeczenie Rejonowej Wojskowej Komisji Lekarskiej we Wrocławiu z dnia [...] grudnia 2007 r., nr [...] w przedmiocie orzeczenia o zdolności do służby wojskowej postanawia: oddalić wniosek.
Postanowieniem z dnia 26 sierpnia 2008 r. sygn. akt II OZ 818/08 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie M. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 13 maja 2008 r., sygn. akt IV SA/Wr 178/08 odmawiające wstrzymania wykonania zaskarżonego przez niego orzeczenia Rejonowej Komisji Lekarskiej we Wrocławiu z dnia [...] grudnia 2007 r. w przedmiocie orzeczenia o zdolności do służby wojskowej. W uzasadnieniu postanowienia wskazano, że zaskarżone orzeczenie ze względu na swój przedmiot nie podlega wykonaniu, z ochrony tymczasowej mogą zaś korzystać jedynie takie akty lub czynności, które nadają się do wykonania.
Odpis powyższego postanowienia doręczono skarżącemu w dniu 4 września 2008 r.
Pismem z dnia 30 września 2008 r. skarżący wniósł pismo o interpretację postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 sierpnia 2008 r.
W piśmie tym skarżący wniósł o wyjaśnienie następującej wątpliwości: "Skoro (skarżący) uznaje się za niezdolnego do pełnienia służby wojskowej ze względu na stan zdrowia, a sprawa rozstrzygnięcia jest w toku - jak (skarżący) powinien zachować się w sytuacji otrzymania wezwania WKU do odbioru karty powołania do służby wojskowej."
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
wniosek o wykładnię nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 158 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. zwaną dalej p.p.s.a.) sąd, który wydał wyrok rozstrzyga wątpliwości co do jego treści. W oparciu o art. 166 p.p.s.a. istnieje również możliwość dokonania wykładni postanowienia.
Utrwalone zostało w orzecznictwie stanowisko, zgodnie z którym konieczność dokonania wykładni orzeczenia (tu: postanowienia) zachodzi wtedy, gdy treść, czy to sentencji orzeczenia, czy też jego uzasadnienia, sformułowana została w sposób niejasny (por.: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 15.01.2001r., sygn. I PZ 29/00 [w:] OSNP z 2002r., nr 17, poz. 413, czy też postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26.07.2001r., sygn. II SAB 57/98 [w:] System Informacji Prawniczej Wyd. Praw. LEX w Sopocie - Lex nr 75533, które aczkolwiek wyrażone zostały na gruncie art. 352 Kpc, to jednak z racji konstruktywnej tożsamości regulacji art. 158 p.p.s.a., znajdują zastosowanie w przedmiotowej sprawie).
W sprawie niniejszej żądana jest wykładnia postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 sierpnia 2008 r., którego sentencja jest precyzyjna i tym samym jasna. W ocenie Sądu, w ramach wykładni, o której mowa w art. 158 p.p.s.a., nie mieści się żądanie strony wyjaśnienia przez sąd powodów zajętego w sprawie stanowiska, które legło u podstaw rozstrzygnięcia, skoro zostało ono w sposób jasny uzasadnione w jego motywach.
W piśmie z dnia 30 września 2008 r. skarżący przywołał okoliczności, które w istocie zmierzają jedynie do zakwestionowania trafności postanowienia, a nie do jego wykładni wynikającej z wątpliwości co do jego treści.
Podnieść należy, iż wyrażanie wątpliwości i odmiennych ocen niż dokonane w uzasadnieniu orzeczenia nie dotyczy wykładni orzeczenia. Musi być zatem ujmowane w kategoriach niedopuszczalnej z nim polemiki, prowadzonej w sposób prawem nieprzewidziany. Do polemicznych wywodów strony Sąd nie ma prawa ani obowiązku się ustosunkować.
Odnośnie zaś wątpliwości strony skarżącej co do postępowania w przypadku otrzymania wezwania z Wojskowej Komendy Uzupełnień do odbioru karty powołania do odbycia służby wojskowej należy wskazać, że Sąd nie jest zobowiązany do szczegółowego instruowania strony co do wszelkich możliwości zachowań, zwłaszcza w sytuacjach mogących wystąpić hipotetycznie.
W tym stanie rzeczy wniosek o dokonanie wykładni postanowienia, jako niezasadny, należało oddalić na podstawie art. 158 w związku z art. 193 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.