II OZ 831 / 14 POSTANOWIENIE Dnia 12 sierpnia 2013 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Zofia Flasińska po rozpoznaniu w dniu 12 sierpnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia C. T. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 16 czerwca 2014 r. sygn. akt II SA/Sz 29/14 w zakresie zwolnienia skarżącego od kosztów sądowych w sprawie ze skargi C. T. na uchwałę Rady Gminy Kozielice z dnia [...] maja 2013 r. nr [...] w przedmiocie przyjęcia zmiany Statutu Związku Gmin [...] postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 16 czerwca 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie zwolnił skarżącego C. T. od kosztów sądowych w sprawie ze skargi na uchwałę Rady Gminy Kozielica z dnia [...] maja 2013 r. w przedmiocie przyjęcia zmiany Statutu Związku Gmin [...].
Zażalenie na powyższe postanowienie złożył C. T., wnosząc o jego zmianę poprzez "uzupełnienie postanawiające o wyłączeniu jawności dokumentów oraz wszystkich danych stronie umożliwiających wykorzystanie w przyszłości do różnych nie związanych z tą sprawą celów".
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie ma usprawiedliwionych podstaw, bowiem nie kwestionuje ono zarówno podstawy prawnej wydania zaskarżonego postanowienia, jak i zakresu udzielonej skarżącemu pomocy prawnej.
Zgodnie z art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.- zwanej dalej P.p.s.a.) prawo pomocy przyznawane jest stronie wyłącznie na jej wniosek. Obowiązkiem strony zwracającej się o jego przyznanie jest wykazanie swojej sytuacji finansowej i rodzinnej na podstawie składanych oświadczeń oraz dokumentów (art. 252 i art. 255 P.p.s.a.). Strona winna zatem powinna podejmować takie czynności, które przekonałyby Sąd, co do zasadności przyznania jej prawa pomocy. Rozstrzygnięcie w tej kwestii zależy, bowiem od tego, co zostanie przez stronę wykazane.
Jak wynika z akt sprawy w okolicznościach niniejszej sprawy skarżącemu zostało przyznane prawo pomocy w zakresie, w jakim o nie wnioskował, zaś jedynym dokumentem, który złożył do akt sprawy jest formularz PPF (wniosek o przyznanie prawa pomocy). Rozstrzygnięcie Sądu zawiera zatem wszystkie wymagane przepisami elementy, zgodnie z treścią żądania. Nadmienić należy, iż przepisy prawa nie przywidują utajniania pism składanych przez stronę do akt sprawy, zatem żądanie skarżącego nie mogło zostać uwzględnione. Natomiast zgodnie z art. 252 § 3 P.p.s.a. "Postanowienie co do przyznania lub odmowy przyznania prawa pomocy doręcza się stronie, która złożyła wniosek". W okolicznościach niniejszej sprawy, skarżone postanowienie Sądu z dnia 16 czerwca 2014 r. zostało doręczone wyłączenie skarżącemu.
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 P.p.s.a. oddalił wniesione zażalenie.