Dnia 6 października 2009 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak po rozpoznaniu w dniu 6 października 2009 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia E.M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 lipca 2009 roku, sygn. akt VIII SA/Wa 361/09 odmawiające wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi E.M. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] marca 2009 roku, Nr [...] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego postanawia: oddalić zażalenie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 21 lipca 2009 r. oddalił wniosek E.M. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] marca 2009 roku w przedmiocie wymeldowanie z pobytu stałego.
W skardze skierowanej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na decyzję Wojewody Mazowieckiego E.M. zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania tejże decyzji, wskazując, że "wykonanie zaskarżonej decyzji uniemożliwi jej sprawowanie ochrony nad dobytkiem, co spowodować może jego zniszczenie bądź utratę, a więc wyrządzić znaczną szkodę".
W ocenie Sądu I instancji, w niniejszej sprawie strona skarżąca nie wykazała, że znaczna szkoda lub trudne do odwrócenia skutki, określone w przepisie art. 61 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, mogą zaistnieć w wypadku odmowy wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. W żaden sposób nie uzasadniła swojego wniosku. Ogólne stwierdzenie, że wykonanie decyzji może spowodować znaczną szkodę bez wskazania konkretnych zagrożeń związanych z wykonaniem zaskarżonej decyzji nie może skutkować wstrzymaniem jej wykonania.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniosła skarżąca. Wyjaśniła, że okoliczności podniesione przez nią we wniosku znajdują potwierdzenie w aktach administracyjnych. Wskazała na liczne trudności, które wiążą się z dostępem do spornego lokalu i majątku.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z treścią art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej "p.p.s.a." wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. W myśl natomiast § 3 tego przepisu, po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba, że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Odmowa wstrzymania wykonania aktu lub czynności przez organ nie pozbawia skarżącego złożenia wniosku do sądu. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach.
Katalog przesłanek warunkujących wstrzymanie wykonania zaskarżonego orzeczenia jest zamknięty. Oznacza to, że sąd nie bada zasadności samej skargi na etapie rozpoznania wniosku. Przepis art. 61 § 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, zobowiązuje stronę do wskazania przesłanek wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności. Oznacza to, że Sąd okoliczności uzasadniających wniosek nie ma obowiązku doszukiwać się w aktach postępowania, chyba, że strona w ramach uprawdopodobnienia wniosku powołuje się na określone dokumenty znajdujące się w tychże materiałach.
W ocenie Sądu rozpoznającego zażalenie, Sąd I instancji prawidłowo ocenił, że w niniejszej sprawie strona skarżąca w żaden sposób nie uprawdopodobniła zaistnienia przesłanek wskazanych w cytowanym przepisie. Uzasadnienie wniosku powinno odnosić się do konkretnych zdarzeń świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu jest uzasadnione. Brak wskazania przesłanek wymaganych przez przepis art. 61 § 3 ustawy uniemożliwia Sądowi ocenę zasadności złożonego przez stronę skarżącą wniosku (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 maja 2004 r., FZ 65/04, niepubl.). Spóźnione jest podnoszenie argumentów uzasadniających wstrzymanie na etapie postępowania zażaleniowego, bowiem Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznając zażalenie bada jedynie zgodność z prawem rozstrzygnięcia Sądu I instancji, a to jak już wyżej wskazano prawa nie narusza.
Tylko na marginesie rozważań wskazać należy, że postanowienie o wstrzymaniu wykonania decyzji ma charakter wpadkowy i nie kończy postępowania w sprawie. Może zatem podlegać uchyleniu lub zmianie w przypadku, gdy zmienią się okoliczności sprawy, a nadto skarżąca jest uprawniona do złożenia ponownego wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sposób właściwy go uzasadniając. Postanowienie o odmowie wstrzymania wykonania aktu nie korzysta bowiem z powagi rzeczy osądzonej.
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny, działając na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w postanowieniu.