Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk po rozpoznaniu w dniu 2 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. C.i K.C. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 sierpnia 2013 r., sygn. akt IV SA/Wa 324/12 odmawiające przyznania prawa pomocy w zakresie obejmującym częściowe zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi M. C. i K. C. na postanowienie Głównego Lekarza Weterynarii z dnia [...] listopada 2011 r., znak: [...] w przedmiocie sprostowania oczywistej omyłki pisarskiej postanawia oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 27 sierpnia 2013 r., sygn. akt IV SA/Wa 324/12 WSA w Warszawie odmówił M. C. i K. C. przyznania prawa pomocy w zakresie obejmującym częściowe zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi M.C. i K. C. na postanowienie Głównego Lekarza Weterynarii z dnia [...] listopada 2011 r., znak: [...] w przedmiocie sprostowania oczywistej omyłki pisarskiej.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że wniosek o przyznanie prawa pomocy złożony przez M.C. i K.C. jest nieuzasadniony, bowiem skarżący nie wykazali zaistnienia przesłanki z art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a.
Sąd podał, że w niniejszej sprawie skarżący ubiegają się o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych ponad kwotę 30 zł. Dla pozytywnego w tej kwestii rozstrzygnięcia konieczne jest spełnienie przesłanki, o jakiej mowa w art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. Zgodnie z tym przepisem Sąd przyznaje prawo pomocy osobie fizycznej, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Pochodzące od strony informacje na temat jej możliwości płatniczych, powinny być na tyle szczegółowe, by możliwa była ocena rzeczywistej kondycji finansowej strony.
Sąd stwierdził, że w niniejszej sprawie takich informacji zabrakło. Z uwagi bowiem na niewykonanie wezwania do przedłożenia dodatkowej dokumentacji, Sąd nie miał możliwości wglądu w sytuację majątkową strony skarżącej. Skarżący nie nadesłali bowiem żadnych z dokumentów i oświadczeń, do czego zostali zobowiązani na mocy art. 255 p.p.s.a. Uchylenie się od współpracy z Sądem nie może pozostać bez konsekwencji - z art. 255 p.p.s.a. wynika bowiem, że tryb wezwania do przedstawienia określonych informacji lub dokumentów źródłowych uruchamiany jest wtedy, gdy dane zawarte we wniosku są niewystarczające lub budzą wątpliwości, a zatem nieuczynienie zadość wezwaniu powoduje, iż materiał, którym dysponuje Sąd, pozostaje niekompletny, a wątpliwości co do oświadczeń strony nie zostają wyjaśnione. Subiektywne przekonanie strony o zasadności jej wniosku przy równoczesnym nieodniesieniu się do kwestii uznanych przez Sąd za niewystarczająco wykazane, powoduje, iż wniosku nie można uwzględnić.
Sąd wyjaśnił też, że na zarządzenie będącego podstawą wezwania wnioskodawcy do nadesłania dodatkowych dokumentów i przedstawienia informacji wskazanych w art. 255 p.p.s.a., nie przysługuje zażalenie.
Zażalenie na powyższe postanowienie wnieśli M.C. i K. C. wskazując, że nie mają możliwości poniesienia tych kosztów bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla nich. Wnieśli o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj: Dz. U z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej p.p.s.a.) przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym następuje gdy wykaże ona, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Instytucja prawa pomocy stanowi wyjątek od wyrażonej w art. 199 p.p.s.a. zasady ponoszenia przez stronę kosztów postępowania związanych ze swoim udziałem w sprawie. Odstępstwo od tej zasady ma na celu zagwarantowanie prawa do sądu osobom, których obiektywnie nie stać na poniesienie kosztów postępowania.