Dnia 14 października 2009 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Krystyna Borkowska po rozpoznaniu w dniu 14 października 2009 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia R. W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 lipca 2009 roku, sygn. akt IV SA/Wa 498/08 oddalające wniosek o wyłączenie sędziów J. L. i K. N. oraz asesora A. W. w sprawie ze skargi R. W. na decyzję Ministra Środowiska z dnia [...] stycznia 2008 roku, nr [...] w przedmiocie rozstrzygnięcia dotyczącego przywrócenia terminu p o s t a n a w i a: oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 1 lipca 2009 roku, sygn. akt IV SA/Wa 498/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił wniosek R. W. o wyłączenie sędziów J. L. i K. N. oraz asesora A. W. w sprawie ze skargi R. W.o na decyzję Ministra Środowiska z dnia [...] stycznia 2008 roku, nr [...] w przedmiocie rozstrzygnięcia dotyczącego przywrócenia terminu.
W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji wskazał, że z załączonych do akt sprawy oświadczeń sędziów J. L. i K. N. oraz asesora A. W. wynika, że w sprawie nie zachodzą przesłanki wyłączenia sędziego zawarte w art. 18 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Jak również nie istnieją okoliczności mogące wywołać uzasadnioną wątpliwość co do ich bezstronności. Sąd wskazał, że podnoszone przez wnioskodawcę powody wyłączenia sędziów są wyłącznie przejawem jego subiektywnych odczuć. W przedmiotowym wniosku nie wskazano także, żadnej okoliczności mogącej wywoływać uzasadnioną wątpliwości co do bezstronności sędziów J. L. i K. N. oraz asesora A. W.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł R. W., domagając się jego uchylenia oraz wyłączenia ze składu orzekającego sędziów J. L. i K. N. oraz asesora A. W. We wniosku podniósł, że w aktach sprawy znajduje się "instrukcja" o treści "odmówić przywrócenia terminu", która to instrukcja ma "charakter typowego polecenia co do sentencji przyszłego wyroku". W związku z powyższym, skarżący uważa, że sędziowie składu orzekającego nie będą niezawiśli, a jedynie zastosują się do polecenia znajdującego się w aktach sprawy.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do art. 18 § 1 P.p.s.a. z mocy ustawy sędzia jest wyłączony w sprawach: 1) w których sędzia jest stroną bądź pozostaje z jedną ze stron w takim stosunku prawnym, że wynik sprawy oddziałuje na jego prawa lub obowiązki, 2) małżonka sędziego, krewnych sędziego lub powinowatych w linii prostej, krewnych bocznych do czwartego stopnia oraz powinowatych bocznych do drugiego stopnia, 3) osób związanych z sędzią z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli, 4) w których sędzia był lub jest jeszcze pełnomocnikiem jednej ze stron, 5) w których sędzia świadczył usługi prawne na rzecz jednej ze stron lub jakiekolwiek inne usługi związane ze sprawą, 6) w których sędzia brał udział w wydaniu zaskarżonego orzeczenia, jak też w sprawach o ważność aktu prawnego sporządzonego z jego udziałem lub rozpoznanego przez niego, a także w sprawach, w których występował jako prokurator, 7) w których sędzia brał udział w rozstrzyganiu sprawy w organach administracji publicznej. Zgodnie natomiast z art. 19 P.p.s.a. (określającym tzw. względne przesłanki wyłączenia), niezależnie od wymienionych w art. 18 P.p.s.a. przyczyn wyłączenia, sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie.
W każdym ze wskazanych wypadków podstawowym celem przyjętych regulacji jest przede wszystkim zapewnienie bezstronności sędziego i eliminacja wpływu, jaki może wywierać występowanie pewnej kategorii powiązań (osobistych, ekonomicznych, służbowych itp.) na orzekanie w postępowaniu sądowym (zob. wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 grudnia 2005 r., sygn. akt SK 53/04, OTK-A z 2005 r., nr 11, poz. 134). Ratio legis przepisów o wyłączeniu sędziego sprowadza się więc "do eliminowania wszelkich przyczyn, mogących skutkować w otoczeniu jakimikolwiek wątpliwościami co do bezstronności i obiektywizmu sędziego w rozpoznawaniu określonej sprawy" (wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 20 lipca 2004 r., sygn. akt SK 19/02, OTK-A z 2004 r., nr 7, poz. 67).
W przedmiotowej sprawie sędziowie J. L. i K. N. oraz asesor A. W. złożyli oświadczenia z których wnika, że pomiędzy nimi a skarżącym nie zachodzi stosunek osobisty tego rodzaju, że mógłby wywołać wątpliwości co do bezstronności sędziów oraz nie zachodzą przyczyny wyłączenia, o których mowa w art. 19 P.p.s.a.
Także podniesione przez stronę argumenty nie wypełniają dyspozycji przepisu art. 18 P.p.s.a., co skutkowałoby wyłączeniem sędziego od orzekania w sprawie z mocy samej ustawy oraz nie stanowią wystarczającej przesłanki uzasadniającej zastosowanie instytucji wyłączenia sędziego stosownie do treści art. 19 P.p.s.a.
W szczególności wyłączenia takiego nie uzasadnia podniesiona przez skarżącego okoliczność istnienia w aktach sprawy karteczki o treści "odmówić przywrócenia terminu". Kartka ta nie zwiera numeru sprawy, ani nazwiska osoby sporządzającej adnotacje. Powoduje to, że nie można w jednoznaczny sposób uznać, że ma ona związek z niniejsza sprawą. Ponadto należy stwierdzić, że informacja taka nie jest w żaden sposób wiążąca dla składu orzekającego Sędziowie po rozpoznaniu wniosku skarżącego o przywrócenie terminu podejmą własną, niezawisłą decyzję co do sposobu rozstrzygnięcia sprawy.
Z powyższych przyczyn, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.