Zażalenie na postanowienie WSA w Białymstoku w sprawie ze skargi na decyzję SKO w Łomży oku, nr [...] w przedmiocie przywrócenia stosunków wodnych na gruncie
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Paweł Miładowski, , , po rozpoznaniu w dniu 11 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia E. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 27 sierpnia 2013 r., sygn. akt II SA/Bk 265/13 odmawiające przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sadowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi E. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łomży z dnia [...] lutego 2013 roku, nr [...] w przedmiocie przywrócenia stosunków wodnych na gruncie postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 27 sierpnia 2013 r. sygn. akt II SA/Bk 265/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku, odmawiające przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sadowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi E. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łomży z dnia [...] lutego 2013 roku, w przedmiocie przywrócenia stosunków wodnych na gruncie.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd pierwszej instancji wskazał, że skarżący nie wykazał, iż znajduje się w wyjątkowej sytuacji materialnej. Sąd zwrócił uwagę, że jak wynika z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy skarżący znacznie więcej wydatkuje niż wynosi wysokość jego dochodów. Jak wynika z dokumentów, jego dochody w 2013 r. wyniosły około 4.814 zł, a po potrąceniu kwot płatności ONW (którego to potrącenia strona jednak nie wykazała, a jedynie zadeklarowała), dochody wynoszą 1.576 zł, podczas gdy wydatki wynoszą: około 1.157 zł (z przedłożonych rachunków) i około 1.226 zł (zadeklarowanymi wydatkami na życie). Sąd pierwszej instancji podkreślił, że przyznanie prawa pomocy może nastąpić jedynie po przedłożeniu oświadczenia majątkowego nie budzącego poważnych wątpliwości. Te natomiast powstają w przypadku, gdy deklarowane kwoty wydatków są wyższe niż deklarowane dochody.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożył E. S. wnosząc o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i przyznanie prawa pomocy w całości bądź w części.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Przepis art. 246 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 270), zwanej dalej p.p.s.a., stanowi, że przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym, gdy wykaże, że nie ma żadnych środków na poniesienie jakichkolwiek kosztów postępowania (pkt 1), a w zakresie częściowym, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (pkt 2).

Z powyższego przepisu wynika obowiązek wykazania przez stronę, że jej sytuacja majątkowa nie pozwala na poniesienie pełnych kosztów postępowania. Zatem strona ta powinna podejmować takie czynności, które przekonałyby sąd o zasadności jej wniosku (porównaj: postanowienie NSA z dnia 23.04.2009 r., sygn. akt I FZ 71/09, LEX nr 564253).

Nadto dodać należy, że instytucja prawa pomocy stanowi pomoc państwa dla osób, które z uwagi na ich trudną sytuację materialną nie mogą uiścić kosztów bez wywołania uszczerbku w koniecznych kosztach utrzymania siebie i rodziny. Ubiegający się o taką pomoc winien najpierw poczynić oszczędności we własnych wydatkach, do granic zabezpieczenia koniecznych kosztów utrzymania siebie i rodziny, a dopiero wówczas - gdy tak zgromadzone środki okażą się niewystarczające - może skutecznie złożyć wniosek o przyznanie prawa pomocy.

Przepis art. 252 § 1 i 2 p.p.s.a. nakazuje złożyć przedmiotowy wniosek na urzędowym formularzu, w treści którego strona winna wskazać wszelkie dane o stanie majątkowym i dochodach, a w przypadku osoby fizycznej - także dane o stanie rodzinnym i oświadczenie o niezatrudnieniu lub niepozostawaniu w innym stosunku z adwokatem, radcą prawnym i innymi podmiotami wskazanymi w treści tego przepisu.

W niniejszej sprawie podzielić należy stanowisko Sądu I instancji, że wskazany przez skarżącego stan majątkowy budzi wątpliwości, albowiem u skarżącego występuje dysproporcja między deklarowanymi dochodami a wydatkami.

Podkreślić jednocześnie należy, że na obecnym etapie koszty postępowania sprowadzają się do wpisu sądowego w wysokości 300 zł.

Z tego względu, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, zażalenie oddalono.

Strona 1/1