Zażalenie na postanowienie WSA w Gdańsku w sprawie z wniosku D. P. o wymierzeniu Radzie Gminy Liniewo grzywny z powodu nieprzekazania skargi na uchwałę , nr XXXIII/190/2005
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Alicja Plucińska - Filipowicz po rozpoznaniu w dniu 17 września 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Rady Gminy Liniewo na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 14 lipca 2010 r., sygn. akt II SO/Gd 15/09 odrzucające zażalenie Rady Gminy Liniewo na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 19 maja 2010 r., sygn. II SO/Gd 15/09 w sprawie z wniosku D. P. o wymierzeniu Radzie Gminy Liniewo grzywny z powodu nieprzekazania skargi na uchwałę z dnia 29 listopada 2005 r., nr XXXIII/190/2005 postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku na podstawie art. 178 w związku z art. 197 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), postanowieniem z dnia 14 lipca 2010 r. odrzucił zażalenie rady Gminy Liniewo na postanowienie tegoż Sądu z dnia 19 maja 2010 r., o wymierzeniu Radzie Gminy Liniewo grzywny z powodu nieprzekazania skargi na uchwałę Rady Gminy Liniewo z dnia 29 listopada 2005 r. W uzasadnieniu postanowienia Sąd podniósł, że, mimo wezwania, w wyznaczonym terminie skarżąca Rada Gminy nie uzupełniła braków formalnych zażalenia poprzez nadesłanie upoważnienia dla Przewodniczącego Rady Gminy Liniewo, który podpisał pełnomocnictwo, do działania za Rade Gminy.

W zażaleniu na powyższe postanowienie pełnomocnik Rady Gminy Liniewo podniósł, że w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażany jest pogląd co do braku konieczności umocowania przewodniczącego rady gminy do występowania w imieniu rady na mocy odrębnej uchwały /por. wyrok NSA z dnia 6 grudnia 2007 r., sygn. II OSK 1456/07/. W ocenie Gminy pogląd ten powinien być również uwzględniony w niniejszej sprawie.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że zażalenie zasługuje na uwzględnienie.

Naczelny Sąd Administracyjny podziela stanowisko zaprezentowane w zażaleniu, poparte wyrokiem NSA z dnia 7 grudnia 2007 r., sygn. II OSK 1456/07, że przewodniczącemu rady gminy jako organowi wewnętrznemu rady nie w każdym przypadku przysługuje, w sprawach o charakterze publicznoprawnym, uprawnienie do reprezentowania rady na zewnątrz pod warunkiem legitymowania się upoważnieniem rady. Uznać należy, że w niniejszej sprawie przewodniczący rady gminy, będącej stroną postępowania, gdyż sprawa dotyczy skargi wniesionej do Sądu I instancji na uchwałę tej Rady Gminy, jest umocowany do działania w imieniu Rady, nie zachodziła zatem konieczność podejmowania przez Radę Gminy odrębnej uchwały w przedmiocie udzielenia przewodniczącemu upoważnienia.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji na mocy art. 185 w związku z art.197 ppsa.

Strona 1/1