Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak po rozpoznaniu w dniu 10 lutego 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia P.S. i A.S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 1 grudnia 2014 r., sygn. akt II SO/Wr 9/14 o wymierzeniu Gminie Żórawina grzywny za nieprzekazanie w terminie skargi P. S. i A.S. na uchwałę Rady Gminy Żórawina z 9 maja 2014 r. nr XXXVI/286/2014 w przedmiocie zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Żórawina postanawia oddalić zażalenie.
Postanowieniem z 1 grudnia 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wymierzył Gminie Żórawina grzywnę w wysokości 100 zł za nieprzekazanie skargi P.S. i A.S. (dalej jako "skarżący") na uchwałę Rady Gminy Żórawina z dnia 9 maja 2014 r., Nr XXXVI/286/2014 w przedmiocie zmiany Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Żórawina.
Jak wskazali skarżący, 9 września 2014 r. złożyli skargę w biurze podawczym Urzędu Gminy Żórawina. Biuro podawcze Rady Gminy było zamknięte ze względu na urlop pracownika. Skarga została przekazana do Rady Gminy dopiero 8 października 2014 r.
W odpowiedzi Gmina Żórawina wskazała, że skarga została przekazana do Sądu I instancji 8 października 2014 r. Jednocześnie Gmina poinformowała, że odpowiedź na skargę zostanie przesłana niezwłocznie po podjęciu przez Radę Gminy uchwały w tym przedmiocie. Do odpowiedzi na wniosek o wymierzenie grzywny załączono uchwałę Rady Gminy Żórawina z 30 października 2014 r., którą nie uwzględniono skargi.
Wymierzając grzywnę Sąd I instancji wskazał, że Gmina Żórawina w terminie nie udzieliła odpowiedzi na skargę, jak również nie przesłała akt sprawy. Jednocześnie Sąd I instancji podkreślił, że ustalając wysokość grzywny uwzględnił przesłanie w terminie skargi, ale także odpowiedzialność jaką ponosi organ za poprawne funkcjonowanie urzędu oraz osób w nim zatrudnionych, w tym także za terminowość wykonania zadań oraz bezpieczeństwo przekazywanych do urzędu dokumentów.
Skarżący złożyli zażalenie na powyższe postanowienie. Wnieśli o zmianę zaskarżonego postanowienia przez wymierzenie grzywny w najwyższej dopuszczalnej wysokości, ewentualnie określenie jej w wysokości realizującej represyjny i dyscyplinujący charakter grzywny.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do treści art. 54 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - dalej jako "p.p.s.a."), skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi. Organ przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia (art. 54 § 2 p.p.s.a.).
W razie niezastosowania się do obowiązku, o którym mowa w art. 54 § 2 p.p.s.a., sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów (art. 55 § 1 w związku z art. 154 § 6 p.p.s.a.).
Wyłączną przesłanką orzeczenia o wymierzeniu organowi grzywny jest niewypełnienie przez organ obowiązków określonych w art. 54 § 2 p.p.s.a. Nie ulega wątpliwości, że w niniejszej sprawie Gmina Żórawina nie wykonała obowiązku z art. 54 § 2 p.p.s.a., ponieważ przesłała jedynie skargę, nie przesłała natomiast akt sprawy i odpowiedzi na skargę. Niewątpliwie zostały więc spełnione przesłanki do wymierzenia grzywny Gminie Żórawina.
W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, brak jest podstaw do uznania, że grzywna została wymierzona w zbyt niskiej wysokości. Orzeczona grzywna mieści się w granicach określonych w art. 154 § 1 pkt 6 p.p.s.a. i jest adekwatna do okresu zwłoki w przekazaniu skargi. Sąd I instancji, pomimo lakonicznego uzasadnienia, w sposób dostateczny wykazał swoje stanowisko w tym zakresie. Ponadto, jak wynika z informacji znanych Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu z urzędu, opóźnienie w przekazaniu akt sprawy nie stanęło na przeszkodzie nadaniu biegu skardze skarżących (sprawa sygn. akt II SA/Wr 694/14).
Z tych względów i na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a., Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji postanowienia.