Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Alicja Plucińska-Filipowicz po rozpoznaniu w dniu 25 października 2005r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. P.-W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 28 kwietnia 2005r. sygn. akt II SA/Kr 3271/00 o odrzuceniu skargi kasacyjnej J. P.-W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 29 listopada 2004r. sygn. akt II SA/Kr 3271/00 o oddaleniu skargi J. P.-W. na decyzję Małopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 6 listopada 2000r. Nr [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki postanawia: - oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie postanowieniem z dnia 28 kwietnia 2004r., sygn. akt II SA/Kr 3271/00 odrzucił skargę kasacyjną J. P.-W., reprezentowanej przez adwokata, od wyroku tego Sądu z dnia 29 listopada 2004r.
W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia Sąd I instancji stwierdził, że przepisy § 5 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 221, poz. 2193) nie przewidują formy uiszczania wpisu w znakach opłaty sądowej. Tym samym skarga kasacyjna nie została należycie opłacona.
Na powyższe postanowienie zażalenie złożyła skarżąca, podnosząc, że powołany przepis rozporządzenia nie zakazuje uiszczenia opłaty znaczkami sądowymi. Stosowanie literalnej wykładni przepisu art. 219 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) jest natomiast sprzeczne z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej, a mianowicie z art. 2 i art. 32 Konstytucji.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do regulacji art. 221 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), pisma wnoszone przez adwokata lub radcę prawnego, które nie są należycie opłacone, pozostawia się bez rozpoznania albo odrzuca bez wezwania o uiszczenie opłaty, jeżeli pismo podlega opłacie stałej. Taka sytuacja ma miejsce w niniejszej sprawie, zatem orzeczenie Sądu I instancji zasługuje na aprobatę.
Wbrew twierdzeniom zażalenia za należyte opłacenie nie można uznać wniesienia opłaty w postaci znaków opłaty sądowej, gdyż narusza to przepis art. 219 § 2 zd. 1 powołanej ustawy, zgodnie z którym "opłatę sądową uiszcza się gotówką do kasy właściwego sądu administracyjnego lub na rachunek bankowy właściwego sądu". Skarga kasacyjna opłacona znakami opłaty skarbowej zawiera braki formalne, skutkujące jej odrzuceniem. Pogląd ten jest utrwalony w orzecznictwie sądów administracyjnych (por. postanowienie NSA z dnia 31 maja 2004r., sygn. akt FSK 212/04, publ. Monitor Podat. 2004/7/2).
W odniesieniu do sugestii zawartej w zażaleniu, aby Naczelny Sąd Administracyjny zwrócił się do Trybunału Konstytucyjnego z zapytaniem prawnym dotyczącym stosowania art. 219 § 2 powołanej ustawy, stwierdzić należy, że w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego konstytucyjność powyższego przepisu nie budzi wątpliwości.
Z powyższych przyczyn orzeczono jak w sentencji, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.