Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Siegień po rozpoznaniu w dniu 21 września 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia D. A. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 lutego 2017 r., sygn. akt II SA/Wa 1731/15 w przedmiocie wyłączenia sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie: Sławomira Antoniuka, Ewy Grochowskiej-Jung oraz Danuty Kani w sprawie ze skargi D. A. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] lipca 2015 r., nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną gazową do ochrony osobistej postanawia: oddalić zażalenie.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 20 lutego 2017 r., sygn. akt II SA/Wa 1731/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił wniosek D. A. o wyłączenie sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie: Sławomira Antoniuka, Ewy Grochowskiej-Jung oraz Danuty Kani.
Sąd wskazał, że wymienieni wyżej sędziowie złożyli oświadczenia, iż nie są im znane żadne okoliczności, które mogłyby wywołać uzasadnione wątpliwości co do ich bezstronności w sprawie. Oświadczyli również, że nie zachodzą podstawy do ich wyłączenia z mocy ustawy określone w art. 18 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.". W ocenie Sądu pierwszej instancji, prawidłowość tych oświadczeń nie budzi żadnych wątpliwości.
Sąd powołując się na treść art. 19 i art. 20 P.p.s.a. wskazał, że twierdzenie strony, iż kolejny termin rozprawy został wyznaczony zbyt wcześnie, co wskazuje, że sędziowie orzekający nie zamierzają rzetelnie rozpoznać sprawy, jest nieuprawnione. Z akt rozpoznawanej sprawy, jak zauważył Sąd wynika bowiem, że skarżąca, pismem z dnia 23 listopada 2016 r., wystąpiła do Sądu z wnioskiem o odroczenie, wyznaczonego na dzień 23 listopada 2016 r., terminu rozprawy w niniejszej sprawie. Wcześniej skarżąca wnioskiem z dnia 06 września 2016 r. występowała o odroczenie terminu rozprawy wyznaczonego na dzień 07 września 2016 r. Skarżąca w treści ww. wniosku z dnia 23 listopada 2016 r. zwróciła się do Sądu o wyznaczenie kolejnego terminu rozprawy "o ile jest to możliwe zaraz po świętach Bożego Narodzenia". Jednocześnie z protokołu rozprawy z dnia 23 listopada 2016 r. sygn. akt II SA/Wa 1731/15 wynika, że wniosek skarżącej o odroczenie terminu rozprawy został przez Sąd uwzględniony, Sąd postanowił: rozprawę w dniu 23 listopada 2016 r. odroczyć, termin następnej rozprawy wyznaczyć z urzędu oraz pouczyć skarżącą, że z uwagi na to, że stawiennictwo na rozprawę nie jest obowiązkowe, kolejne wnioski skarżącej o odroczenie rozprawy nie będą uwzględniane, a skarżąca w przypadku utrzymujących się przeszkód uniemożliwiających jej udział w rozprawie może ustanowić pełnomocnika. Tak więc zdaniem Sądu wyznaczenie z uwagi na stan sprawy kolejnego terminu rozprawy na dzień 19 grudnia 2016 r. nie pozbawiało skarżącej prawa do uczestnictwa w rozprawie. Skarżąca została bowiem zawiadomiona o terminie rozprawy w dniu 13 grudnia 2016 r., a wyznaczenie kolejnego terminu rozprawy zgodnie z wnioskiem skarżącej "zaraz po świętach Bożego Narodzenia" nie było możliwe, gdyż plan sesji na miesiąc grudzień 2016 r. nie przewidywał terminów rozpraw po 26 grudnia 2016 r., ostatnia rozprawa w miesiącu grudniu 2016 r. odbyła się dnia 22 grudnia 2016 r. A zatem w ocenie Sądu skarżąca nie uprawdopodobniła, że w niniejszej sprawie istnieją okoliczności, które mogłyby wywołać uzasadnioną wątpliwość, co do bezstronności wymienionych sędziów WSA w Warszawie.
Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła D. A. zarzucając naruszenie art. 19 P.p.s.a., poprzez jego niezastosowanie pomimo, że przedstawione okoliczności wypełniają przesłanki zawarte w tym przepisie. Zdaniem skarżącej wyznaczanie rozpraw, w krótkich odstępach czasu, pomimo posiadanej wiedzy o chorobie skarżącej może wywołać uzasadnione wątpliwości co do bezstronności sędziów, zwłaszcza w okolicznościach sprawy, która toczy się przeciwko Komendantowi Głównemu Policji o sprawę niezagrażającą bezpieczeństwu osób trzecich.