Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Jerzy Bujko po rozpoznaniu w dniu 18 października 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia E.R. i M.R. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 9 sierpnia 2012 r., sygn. akt II SA/Gd 961/11 w przedmiocie odrzucenia zażalenia w sprawie ze skargi E.R. i M.R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia [...] października 2011 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie warunków zabudowy postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, postanowieniem z dnia 9 sierpnia 2012 r., sygn. akt II SA/Gd 961/11, odrzucił zażalenie M.R. na postanowienie tego Sądu z dnia 20 kwietnia 2012 r.
W uzasadnieniu powyższego postanowienia Sąd wskazał, że postanowieniem z dnia 20 kwietnia 2012 r. oddalił wniosek o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi i uzupełnienia braków formalnych skargi. Skarżący M.R. w ustawowym terminie wniósł zażalenie na powyższe postanowienie. Następnie Sąd wskazał, że zarządzeniami z dnia 22 maja 2012 r. wezwano skarżącego do usunięcia braków formalnych powyższego zażalenia przez złożenie 58 jego odpisów poświadczonych za zgodność z oryginałem oraz uiszczenie od niego wpisu w kwocie 100 zł w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia zażalenia. Odpisy powyższych zarządzeń doręczono skarżącemu w dniu 11 czerwca 2012 r. W związku z faktem nie uzupełnienia przez skarżącego ww. braków formalnych pomimo wezwania, Sąd postanowił zażalenie odrzucić.
Zażaleniem E.R. i M.R. zaskarżyli powyższe postanowienie z dnia 9 sierpnia 2012 r.
W zażaleniu wskazano, że spełnienie wymagań Sądu I instancji stało się niemożliwe, gdyż skarżący nie mogli podjąć korespondencji - skarżący wskazał, że przebywał wówczas za granicą a jego żona E.R. nawet z upoważnieniem nie mogła odebrać przesyłki z poczty. Ponadto podniesiono, że Sąd I instancji wiedział, że skarżący jest poza krajem i wiedział o terminie jego powrotu, gdyż skarżący dzwonił do informacji sądowej i informował Sąd o swoim wyjeździe i prosił o to, aby pocztę adresować na żonę albo na skarżącego i skarżącą osobno.
W zażaleniu skarżący wskazał również, że wyjeżdża z kraju i osobiście korespondencję będzie mógł odebrać dopiero po 15 grudnia 2012 r.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zawiera usprawiedliwionych podstaw.
Zgodnie z treścią art. 194 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej: p.p.s.a.), zażalenie powinno m. in. czynić zadość wymaganiom przepisanym dla pisma w postępowaniu sądowym. Oprócz wymogów wskazanych w treści art. 46 § 1-3 p.p.s.a., do pisma strony należy załączyć jego odpisy dla doręczenia ich stronom (art. 47 § 1 p.p.s.a.). Natomiast przepis art. 220 § 3 p.p.s.a. stanowi, że zażalenie od którego pomimo wezwania nie został uiszczony wpis podlega odrzuceniu przez sąd.
W niniejszej sprawie zarządzeniami z dnia 22 maja 2012 r. skarżący został wezwany do uiszczenia wpisu od wniesionego zażalenia na postanowienie Sądu I instancji z dnia 20 kwietnia 2012 r. w wysokości 100 zł i przedłożenia 58 odpisów tego zażalenia, w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia zażalenia. Wezwanie to zostało doręczone M.R. w sposób zastępczy przez awizo. Mimo upływu terminu do uiszczenia wpisu i przedłożenia odpisów zażalenia, skarżący nie wykonał zarządzeń. W związku z powyższym stwierdzić należy, że Sąd prawidłowo odrzucił wniesione zażalenie.
Okoliczności podnoszone w zażaleniu mogły natomiast stanowić podstawę do zgłoszenia żądania przywrócenia terminu do uzupełnienia braków zażalenia, które jednak w niniejszej sprawie nie zostało wniesione.
Mając powyższe na względzie Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 z zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a., postanowił jak w sentencji.