Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Włodzimierz Ryms po rozpoznaniu w dniu 18 września 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. E. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 23 kwietnia 2007 r., sygn. akt II SA/Po 1405/05 w zakresie odrzucenia zażalenia w sprawie ze skargi M. E. na postanowienie [...]. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w P. z dnia [...].r., nr [...]. w przedmiocie zwrotu podania o nałożenie grzywny w celu przymuszenia postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 23 kwietnia 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu odrzucił zażalenie M. E. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 5 grudnia 2006 r. o pozostawieniu wniosku skarżącej o wyłączenie sędziów bez rozpoznania w sprawie ze skargi M. E. na postanowienie [...]. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w P. z dnia [...].r. o zwrocie podania o nałożeniu grzywny w celu przymuszenia. W uzasadnieniu Sąd wskazał, że w dniu 28 marca 2007 r. doręczono pełnomocnikowi skarżącej wezwanie do uiszczenia wpisu od zażalenia na zarządzenie z dnia 5 grudnia 2006 r. Skarżąca w zakreślonym terminie nie uiściła wpisu. Skoro skarżąca nie uiściła należnego wpisu, zażalenie należało odrzucić.
W zażaleniu skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości, ponieważ zostało ono wydane wbrew art. 20 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia
2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zawiera usprawiedliwionych podstaw.
Z akt sprawy wynika, że zarządzeniem z dnia 5 grudnia 2006 r. wniosek skarżącej o wyłączenie indywidualnie nieokreślonych sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu został pozostawiony bez rozpoznania, z uwagi na niewskazanie z imienia i nazwiska sędziów, których wyłączenia domagała się M. E.. Skarżąca wniosła zażalenie na to zarządzenie. Zarządzeniem z dnia 7 marca 2007 r. wezwano skarżącą do uiszczenia wpisu od zażalenia na zarządzenie z dnia 5 grudnia 2006 r. w wysokości 100 zł. Wezwanie do uiszczenia wpisu od zażalenia zostało doręczone pełnomocnikowi skarżącej w dniu 28 marca 2007 r. (potwierdzenie odbioru k. 93). W odpowiedzi skarżąca oświadczyła, że wezwanie Sądu "pozostawia bez merytorycznego rozpoznania". W zakreślonym terminie, który upływał w dniu 4 kwietnia 2007 r. skarżąca wpisu nie uiściła. Postanowieniem z dnia 23 kwietnia 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu odrzucił zażalenie na zarządzenie z dnia 5 grudnia 2006 r., z uwagi na nieuiszczenie wpisu.
Od pism wszczynających postępowanie przed sądem administracyjnym w danej instancji pobiera się wpis stosunkowy lub stały. Pismami tymi są skarga, skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania. Zgodnie z art. 220 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata. Zażalenie, od którego pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis podlega odrzuceniu (art. 220 § 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). W rozpoznawanie sprawie skarżąca nie została zwolniona od kosztów sądowych. Prawomocnym zarządzeniem z dnia 28 września 2006 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu pozostawił wniosek skarżącej o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania. Zażalenie na to zarządzenie został oddalone postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 lutego 2007 r., sygn. akt II OZ 123/07. Słusznie zatem, stosowanie do przepisu art. 220 § 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu postanowieniem z dnia 23 kwietnia 2007 r. odrzucił zażalenie na zarządzenie z dnia 5 grudnia 2006 r., od którego skarżąca, mimo wezwania, nie uiściła należnego wpisu w kwocie 100 zł.
Odnosząc się do zarzutu naruszenie art. 20 § 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, należy zauważyć, że do czasu rozstrzygnięcia sprawy o wyłączenie sędzia może spełniać tylko czynności niecierpiące zwłoki, czyli takie, których niedokonanie naraziłoby stronę na szkodę, uniemożliwiając lub utrudniając właściwe rozstrzygnięcie sprawy albo wykonania orzeczenia. W rozpoznawanej sprawie do czynności niecierpiących zwłoki należały czynności związane z nadaniem dalszego biegu zażaleniu na zarządzenie o pozostawieniu bez rozpoznania wniosku o wyłączenie indywidualnie nieokreślonych sędziów, czyli wezwanie do uiszczenia wpisu od zażalenia, a także odrzucenie tego zażalenia w przypadku nieuiszczenia należnego wpisu. Oznacza to, że podnoszony przez M. E. zarzut naruszenia art. 20 § 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi jest chybiony, a czynności podejmowane przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu mające na celu nadanie dalszego biegu zażaleniu były prawidłowe.
W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia.