Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Wojciech Chróścielewski po rozpoznaniu w dniu 13 października 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia L. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 sierpnia 2011 r., sygn. akt II SA/Wa 1631/11 o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi L. S. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] maja 2011 r., nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską postanawia: oddalić zażalenie
Przedmiotem skargi L. S. jest decyzja Komendanta Głównego Policji z dnia [...] maja 2011 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską. Uzasadniając wniosek z dnia 27 czerwca 2011 r. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji skarżący wskazał, że zbycie broni uważa za zbyt uciążliwe, a złożenie do policyjnego depozytu zbyt kosztowne. L. S. wyjaśnił, że posiadane przez niego dwie sztuki broni mają dla niego wartość sentymentalną, nadto po wieloletnim korzystaniu poznał ich techniczne cechy indywidualne, mające wpływ na bezpieczne i skuteczne używanie broni. W przypadku sprzedaży broni, utraci ją bezpowrotnie. Skarżący dodał również, że dzienny koszt przechowywania dwóch sztuk broni w depozycie policyjnym wyniesie około 150 zł na miesiąc.
Postanowieniem z dnia 11 sierpnia 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. W ocenie Sądu skarżący nie uprawdopodobnił możliwości zaistnienia w niniejszej sprawie niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Argument dotyczący konieczności poniesienia ewentualnej opłaty z tytułu zdeponowania broni, dopiero po roku od jej złożenia (a nie od dnia jej złożenia - jak twierdzi skarżący), nie stanowi o zaistnieniu znacznej szkody. Również ewentualna konieczność sprzedaży broni, która ma dla skarżącego wartość sentymentalną, nie powoduje zaistnienia trudnych do odwrócenia skutków, o których mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a. Zdaniem Sądu wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji nie został poparty wskazaniem takich okoliczności, które uprawdopodobniałyby, a tym samym uzasadniały zastosowanie ochrony tymczasowej. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził jednocześnie, że tak jak z samego wniosku, tak i z akt postępowania administracyjnego nie wynika, aby w przedmiotowej sprawie zachodziło niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Na powyższe postanowienie skarżący wniósł zażalenie podnosząc, że sprzedaż broni jest nieodwracalnym aktem i ze swej natury nie może być przyrównana do np. zapłaty kary pieniężnej. Skarżący nie podzielił stanowiska Sadu, iż sprzedaż broni w krótkim czasie nie rodzi negatywnych konsekwencji, także finansowych dla sprzedającego. Sprzedaż markowej broni w wymuszonym skróconym terminie stanowi jej bezpowrotną stratę tak w wymiarze finansowym jak i fizycznym.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.
Z konstrukcji tej normy prawnej wynika, iż to na skarżącym spoczywa ciężar wykazania przesłanek zawartych w cytowanym przepisie, zaś sąd może wstrzymać wykonanie zaskarżonego aktu jeżeli jest spełniona ustawowa przesłanka określona jako potencjalna możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, gdy akt lub czynność zostanie wykonana.
Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że skarżący nie wykazał w przekonujący sposób, iż wykonanie zaskarżonej decyzji spowoduje niebezpieczeństwo znacznej szkody lub trudne do odwrócenia skutki, które skarżący upatruje w konieczności przymusowej, szybkiej sprzedaży posiadanej broni myśliwskiej. Jak bowiem wynika z załączonej przez samego skarżącego kopii skierowanego do niego pisma Komendy Wojewódzkiej Policji w Łodzi z dnia 13 czerwca 2011 r. skarżący jeżeli nie chce zbyć posiadanej broni może ją złożyć do depozytu policyjnego, który w pierwszym roku jest bezpłatny, zatem może on uniknąć szkody materialnej związanej z jej ewentualną sprzedażą.
W takiej sytuacji należało uznać, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zasadnie zaskarżonym postanowieniem z dnia 11 sierpnia 2011 r. odmówił wstrzymania wykonania decyzji Komendanta Głównego Policji z dnia [...] maja 2011 r., nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny w oparciu o art. 184 w związku z art. 197 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) postanowił zażalenie oddalić.